‘’Op hoge hakken de hemel in’’

Laura Maaskant is een meisje van 15 jaar, als ze te horen krijgt dat ze kanker heeft. Ze ondergaat zware behandelingen en komt in een periode vol onzekerheid, verdriet en pijn. Toch weet Laura de situatie om te zetten in kracht en dat leert haar te leven en te accepteren wat er is. Dit komt met name naar voren, als ze een paar jaar later te horen krijgt dat ze ongeneselijk ziek is en geen toekomst meer heeft. In dit artikel meer over LEEF!

Levenswijsheid

Laura bezit een enorme levenswijsheid voor haar leeftijd. Dit is te zien aan haar manier van schrijven. Het gaat bij haar niet over het overleven, maar juist het beleven staat centraal. Laura laat sterk naar voren komen dat ze ten volle kan genieten van de momenten die haar aangereikt worden. De tijd die ze nog heeft, benut ze tot in de kleinste details. Ze geniet van iedere dag, ieder moment. Dit doet ze samen met haar ‘buddy’  (haar trouwe viervoeter), ouders, broers en vrienden. Laura heeft niet per se de behoefte om nog een wereldreis te maken of andere spectaculaire dingen te ondernemen. Ze vindt het juist de uitdaging alles in het moment te beleven, ongeacht de plek of de situatie. Dit is ook iets dat ze de mensheid wil meegeven: ’Want in welke situatie het leven je ook brengt: het is aan jou om eruit te halen wat erin zit’’. Laura geeft in haar boek duidelijk weer, een inspiratiebron te willen zijn. Dit maakt ook tot wie ze nu is. Een persoon die het leven kan loslaten en zich kan overgeven aan wat komen gaat!

De dood

De dood is voor velen van ons een beladen onderwerp. Laura zet haar kijk op het thema ‘dood’ op een luchtige, humoristische manier uiteen. Natuurlijk kent ook zij verdriet. Maar door haar enorme kracht, weet ze de dingen op een nuchtere en natuurlijke manier te zien.

Het is een boek dat me zal bijblijven. Laura belicht haar proces van ziek zijn en het contact tussen leven en dood vanuit een spirituele invalshoek. De zin van het leven, vragen die haar bezighouden, het komt allemaal naar voren. Het verhaal heeft me ontroerd, het heeft me diep geraakt. Hoe ze van iedere dag weer een feestje kan maken en daardoor met de dag leeft, vind ik bewonderenswaardig! Laura heeft me geïnspireerd te leven!