Foto credits gaan naar mijn moeder ;-)

In de FLOW blijven… Een thema wat me de afgelopen maanden veel geluk, energie en zelfkennis heeft gegeven. Ik kan je wel zeggen dat ik ”verslaafd” ben geraakt aan nieuwe impulsen. Inspiratie, ruimte en vrijheid zijn voor mij onmisbaar geworden. Waar ik op het moment tegenaan loop, is dat ik hier nu zo aan gewend ben, dat ik onrust ervaar wanneer dit er niet is. En dat moment is NU. Tegelijkertijd nogal tegenstrijdig, nieuwe impulsen betekenen prikkels en laat dat nou net zijn dat ik daar vaak zo uitgeput van raak. Maar aan de andere kant geeft het me ook energie! Lekker verwarrend dus… ;-)  En toch, de ervaringen, lessen en tijd die ik nu sinds oktober doormaak, zijn heel waardevol. Hier ben ik oprecht dankbaar voor. In deze blog deel ik mijn persoonlijke lessen van de afgelopen tijd met jou ♡

 

ONRUST

Nu ik sinds de kerst bij mijn ouders ben (met een aantal dagen Spanje ertussen), ervaar ik momenten van onrust, verwarring en verdriet. De Aleid op de fiets voelt in vlagen op de achtergrond. Zo heb ik de keuze gemaakt voor de komende tijd naar Oostenrijk te gaan, met hetzelfde doel: de schoonheid van het leven vastleggen in woord en beeld (fotografie). En dat is wat mij geluk geeft, mijn verlangen omzetten in een levensdoel. Maar aangezien ik nog geen ‘zekerheid’ heb of ik een plek zal krijgen voor kost en inwoning, maakt me dat onrustig. Aan de ene kant omdat ik al weg had willen zijn, aan de andere kant omdat ik nu bij mijn ouders verblijf. Het voelt soms weer zoals vroeger, toen ik in de periode na de operatie niet naar school kon. Ik voelde me machteloos, passief en ik schaamde me. Zoals ik toen geen doel had, heb ik dit nu wel. Maar de angst om stil te blijven staan, is nu wel aanwezig.
Mijn wilskracht is nogal sterk en ondertussen is het wel bekend dat deze vaak sterker is dan de wil om eens helemaal niets te doen. En dit is precies wat ik op het moment merk; alsof alles een doel en resultaat moet hebben. 


Alles wat ik doe voor Schitterend Leven, geeft mij veel geluk en plezier. In combinatie met die wilskracht van mij, ga ik maar door. Als ik er niet met mijn handen mee bezig ben, dan ben ik er wel in mijn hoofd mee bezig. Vanuit mijn hoofd maak ik mezelf wijs dat wanneer ik dit niet om handen zou hebben, me minder gelukkig zou voelen. De afgelopen maanden vroeg ik me al fietsende af; ‘Wie ben ik wanneer ik niets heb’?
In de essentie ben ik dit Schitterende Leven en draag ik dit ook uit, wanneer ik niet aan fotografie doe en geen blogs / versjes zou schrijven. Er zit iets onder de oppervlakte, wat gezien wil worden. Wat nog meer gezien wil worden. En niet om aandacht te krijgen, maar juist vanuit de kwetsbaarheid, puur willen zijn. 

 

 

”Troebel water wordt helder als je het met rust laat”.

Uit: Happinez magazine

 

Persoonlijke levenslessen van de afgelopen tijd

Ik heb een visionboard gemaakt voor 2017, met de dingen die ik belangrijk vind voor het komende jaar, mijn verlangen en wat ik wil geven en ontvangen. Morgen zal ik hierover een blog online zetten.

 

Het vlammetje mag weer gaan branden

Afgelopen weekend had ik met een vriendin in Den-Bosch afgesproken (halleluja voor mijn NS-weekend abonnement). Ik had er zin in, want ik zag haar weer en ik was even in een andere omgeving. Zo stapte ik gisterochtend in de trein en even later vroeg een vrouw me of ze mijn telefoon even mocht lenen, omdat ze deze in het klooster was vergeten (waar ze een week geweest was). We raakten aan de praat, terwijl iedereen om ons heen was vast geplakt aan telefoons.
Op een gegeven moment vertelde ik over mijn fietsreis van de afgelopen maanden en voelde ik weer dat vlammetje branden. Maar ook bij haar ontstond iets en ze heeft in een half uur een paar keer gezegd dat ze blij was dat ze haar telefoon was vergeten! Ze gaf me haar adres en nodigde me uit, voor als ik in de buurt zou zijn! Tot slot gaf ik haar mijn kaartje mee (versje over in verbinding leven).
Dit is precies waar ik het voor doe; contacten maken, verbindingen leggen én delen vanuit kwetsbaarheid. Het maakt me vrolijk en energiek.

 

Kortom, ik heb de afgelopen maanden vooral leren vertrouwen. Vertrouwen op mezelf, mijn innerlijk weten. Ik heb ervaren dat ik mijn hoofd niet altijd de zin hoef te geven, maar juist mag focussen op mijn hart. Daar zit de intuïtie, het vertrouwen, de rust, de innerlijke leiding. Zoals Walt Disney mooi zei: ”Als je het kunt dromen, kun je het ook doen”.

 

”Reizen is naar jezelf
kijken tegen een 
andere achtergrond”.

Jan Brokken

 

NB. Vanmorgen kreeg ik te horen dat ik ondersteunend werk mag komen doen in een Hotel / Restaurant in Maria Alm. Door te vertrouwen, komt het vanzelf ♡