Het is voorbij gevlogen, de (ruim) twee maanden dat ik in het schitterende Oostenrijk verbleef. Ik heb zoveel mooie, leuke, inspirerende, wonderlijke, voedende en confronterende momenten mogen beleven, dat maakt mij een heel dankbaar mens. Dat ik mag meemaken hoe mijn lichaam zich toch al die tijd heeft weten te redden, vind ik bijzonder. Ik ben bewust het leven gaan aanpassen naar mijn kunnen. Mijn ziel als werkgever, door rust en regelmaat aan mijn leven toe te voegen. Ik laat me leiden door wat er in mijn hart en ziel leeft en dan ontstaan er de mooiste dingen! Het geeft me kracht en levenslust om door te gaan. Verder te gaan met mijn reizende leven, waarbij ik blijf ontdekken, creëren, fotograferen en schrijven, ondanks mijn beperkingen. En dit doe ik vanuit mijn hart en ziel; een grote ontdekking die ik in Oostenrijk heb opgedaan. 

 

Ik ben op het moment in Innsbruck, waar ik gisteren arriveerde. Na weken in een klein en schattig dorpje te hebben verbleven, is dit ineens een grote omschakeling! Niet alleen de sfeer en de massa van mensen, ook de temperatuur lijkt hier een stuk hoger. Sinds ik hier ben, heb ik het helemaal gehad. Zo heb ik vanmiddag een tijdje in het park geslapen (+ een uur in het hostel) en ben ik wezen schrijven in een koffietentje. Ik vond het wel prima en omdat ik me totaal geen ‘moeten’ opleg, voel ik me er tenminste niet rot over. Het is zoals het is. Dit is een moeheid die niet ineens over is na een extra middagdutje. Het moet slijten en ik heb wat extra pillen nodig.
En dan kom ik gelijk op het volgende; schrijven en fotograferen (creëren) geven mij zoveel voldoening, dat ik het heerlijk vind om er een groot gedeelte van de dag hiermee bezig te zijn! Dat is me hier in Oostenrijk nog meer duidelijk geworden en geen haar op mijn hoofd die zegt dat het nu mooi is geweest. Nee nee, het is mijn roeping, mijn levenspad om mezelf te uiten in verschillende creatieve gebieden. Dus ook in zo’n stad, geeft het me juist een gevoel van vrijheid om op een leuke plek te werken! Ik ben mijn eigen werkgever :-)

 

”Leid jouw leven vanuit je hart,
alleen jij kan het leven

van je dromen vormgeven”.

 

Z I E L E N L E V E N

 

Hoe fijn is het wanneer je kunt loslaten en de dingen gewoon kunt laten zijn. Je wereld, je leven wordt er een stuk lichter van. ‘Zijn’ is voor mij wel hét toverwoord om een schitterend leven te kunnen toelaten. Nu ik in Innsbruck ben, voel ik heel sterk hoe goed het mij(n ziel) heeft gedaan om een tijdje te leven in de bergen waar ik een groot gedeelte van mijn leven al van droom! Nu ik deze tijd gedag heb gezegd, voel ik nog meer wat mij wel goed doet en wat niet. Ik ben sinds gisteren (sinds ik in het jeugdhostel aankwam) zo intens moe, dat ik nu niet bepaald kan genieten. En dat terwijl ik zo graag deze stad wilde bezoeken, maar op deze manier is het toch teveel van het goede.

Hetzelfde gebeurde toen ik een weekje meeging met m’n familie op wintersport, evenals de week erna toen ik weer terug naar Maria Alm ging. Zo kan ik je nog meer momenten opnoemen, want ik ben gesloopt wanneer ik me moet omschakelen vanuit een omgeving waar ik het zo naar mijn zin heb (en tot bloei kom). Hier word ik me nu ineens extra bewust van. En dat is iets wat ik jou ook wil meegeven; leid jouw leven vanuit je hart, alleen jij kan het leven van jouw dromen vormgeven! Zo schreef ik gisteravond onderstaand gedichtje, die het leven vanuit mijn ziel / hart symboliseert ♡Mijn ziel als werkgever