door Aleid | 18 nov 2017 | Aleid fietst, Levenslessen, Mijn verhaal
Misschien herken je het wel. Je hebt een mooi plan en je gaat er helemaal voor. Een idee dat je ver gaat brengen. In dit artikel vertel ik je meer over mijn (innerlijke) reis en het varen van mijn koers. Een reis die van binnenuit komt en zich vervolgens in allerlei vormen giet. Op het moment heb ik een keuze gemaakt en daar zal ik je meer over vertellen.
Het leven valt vaak niet te plannen. Het is maar goed dat we wel allerlei plannen maken en daarbij een doel voor ogen hebben. Het houdt ons gefocust, waardoor we ergens voor gaan. Onze dromen, het tikken van ons hart en onze unieke kwaliteiten. Zij zijn essentieel om dát leven te leiden, waar je van gaat schitteren! Voor mij is dit altijd al een leidraad in mijn leven geweest.
Als jong kind, was ik veel aan het stralen en ervoer ik de wereld om me heen als licht. Vanaf ongeveer mijn 9e jaar begon dit te veranderen. Ik ging vanuit mijn kern, naar een leven in mijn hoofd. Een hoofd vol angsten en onzekerheden. Ik begon me te verstoppen, zag overal tegenop en was veel verdrietig. Het pure, onbevangen kind begon te worstelen met het leven. Achteraf gezien, was het ook de leeftijd dat de tumor in mijn hoofd grotere vormen begon aan te nemen. Letterlijk en figuurlijk zat hij duidelijk in de weg.
Deze twee verschillende periodes, ervaar ik als de dualiteit van het leven. Je kunt je laten leiden door angst en negativiteit. Aan de andere kant is er ook de keuze vanuit licht, liefde en je schitterende kern te leven. Het is maar net waar je voor kiest. Door dichtbij jezelf te blijven, gaan angst en negativiteit minder snel met je op de loop.
-
-
-
Sinds de laatste tijd is het kleine, pure en lichte kind dichtbij. Ze loopt met me mee op mijn levenspad. Ze fietst met mee, terwijl ik Nederland / Europa verken op de fiets. Door nauw contact te hebben met mijn innerlijke kind, kan ik nauwkeurig aanvoelen welke keuzes is mag maken.
Sinds ik 14 jaar geleden geopereerd werd aan een hersentumor, is mijn leven enorm veranderd. En wat ben ik blij dat dit al op jonge leeftijd is gebeurd! Noodgedwongen wordt er van me gevraagd om iedere dag, ieder moment te luisteren naar wat mijn lichaam me te vertellen heeft. Ik kan je zeggen dat ik hier vaak mee geworsteld heb. Want weet je, onze maatschappij draait maar door. Vaak vanuit ieders ratio. Ik voelde me geregeld eenzaam, omdat ik vanuit mijn gevoel wilde leven. Het leek niet te mogen en ik voelde me anders. Maar nu kan ik niet anders meer dan mezelf dit vanuit liefde toe te staan. Ik heb niet voor niets dit pad in mijn leven gekozen, dus kan ik er maar beter iets moois mee gaan doen.
SLAPEN ‘OP’ DE FIETS
Ruim een week geleden begon ik emotioneel te wankelen en sindsdien ervaar ik fietsen (met alles daaromheen) als ballast en zwaar. Mijn ratio (en die van mijn omgeving) zegt af en toe ”Wat jammer”. Maar het is wel duidelijk dat het voor nu klaar is, het is wat mijn lichaam en geest me vertelt. Dit is wie ik óók ben. Ik ben van nature een vrolijk en spontaan persoon, met een lichaam / hoofd die geregeld een eigen leven leidt.
Over het algemeen krijg ik in de middag een slaap-aanval en dat is met mijn medicatie niet op te vangen. Vooral wanneer ik op de fiets zit, is dit erg lastig (slapen op de fiets en de richting verandert vanzelf haha!). Ik ben dan aan het vechten tegen de slaap. En dat is iets waar ik het nu helemaal mee gehad heb. Er niet aan toe kunnen geven, put me zo uit, dat ik continue achter de feiten aanloop. Of ik nu mijn leven leid vanuit huis of dat ik nu onderweg ben, ik kom dit overal tegen. Zowel mijn kwaliteiten, als mijn beperkingen. En laat het nu juist net zo zijn dat deze twee dingen ook mooi samen kunnen gaan!
Ik ervaar geregeld nieuwe mogelijkheden, ook al is het ook vaak niet makkelijk. Het is zwaar om te voelen hoe snel het ‘normale’ leven mijn hoofd laten uitputten. Laat staan het reizen. Ik ben daardoor snel overprikkeld, maar tegelijkertijd zoek ik het ook op voor mijn levensgeluk. Ik maak dan wel geen fysieke hormonen aan die – o zo belangrijk zijn om te (over)leven – het GELUKSHORMOON wordt wel veelvoudig aangemaakt. PUUR NATUUR!
KORTOM, ik heb besloten om vandaag huiswaarts te keren. En dat doe ik niet fietsende, maar met de bamboe-fiets in de trein. Misschien komt het abrupt over (voor mij eigenlijk ook wel), maar voor nu is het beter zo.
Waar ik graag mee wil afsluiten: ik heb de laatste weken veel inspiratie opgedaan. Zo ben ik van plan meer met kleur te werken. Datgene wat er in me leeft niet alleen in woord te vatten, maar ook in kleur en vorm. Als kunstzinnig therapeute mis ik dit toch wel. In mijn huisje ga ik een bureautje voor het raam creëeren, zodat daar de focus is voor mijn (levens)werk. Ik ben van plan iets te ontwikkelen van waarde, voor vrouwen tussen de 20 – 35 jaar. Ik wil hen motiveren om vanuit hun hart en ziel te leven, naar een lichter leven vol mogelijkheden. En tot slot ga ik me richten op mijn doelen voor 2018! Er staan mooie dingen in het verschiet en dat allemaal vanuit (een) Schitterend Leven ♡
door Aleid | 10 aug 2017 | Levenslessen, Mijn verhaal
Dat jij en ik onze plek op aarde mogen innemen, staat al sinds onze geboorte vast. Vaak zitten we onszelf in de weg, omdat we van onszelf niet te veel mogen opvallen en ‘gewoon’ normaal zouden moeten zijn. Maar waarom zou je jouw talenten verhullen voor de wereld om je heen? Wat maakt dat je bang bent om te veel op de voorgrond te staan? In dit artikel laat ik je zien dat een creatief leven zoveel meer in petto heeft dan je wellicht in eerste instantie zult denken. Stap de wereld in en zeg tegen haar: HIER BEN IK!
Toen ik een klein meisje was, vond ik de wereld om me heen een groot paradijs. Ik zag alleen maar licht om me heen en ik ervoer veel geluk en liefde. Ik was spontaan, lief en vrolijk, mits mijn moeder maar in de buurt was. Er was geen weerstand om te fantaseren en te spelen. Als kind hield ik me hier iedere dag mee bezig, zonder daar over na te denken. Toen ik wat ouder was zette ik deze creatie om in de vorm van tekenen, knutselen en zingen. Iedere ochtend stond ik naast mijn bed te springen om weer iets moois te mogen maken. En ik kan je zeggen; sinds een tijdje ervaar ik deze drang (en het geluk wat hierbij komt kijken) weer iedere dag opnieuw. Het verlangen om te creëeren komt van heel diep. Ik zie het ook wel als een behoefte om ogen, oren en harten te openen. Ik wil een bijdrage leveren aan deze wereld met haar vele bewoners.
Steek energie in datgene waar jij plezier uit haalt.
Je ziel zal je dankbaar zijn.
HIER BEN IK
We mogen er allemaal evenveel zijn. Zowel met onze kwaliteiten als valkuilen. Niemand is perfect. Vanuit dit bewustzijn mag je jouw omgeving laten zien dat je er bent. We zijn allemaal op weg, ieder met zijn of haar rugzak. Je rugzak bevat de tools om jouw leven vorm te geven. De wereld biedt ons een plek om te leren, te scheppen / creëeren, elkaar verder te helpen en liefde te verspreiden.
Probeer aan het begin van een nieuwe dag, er een gewoonte van te maken de volgende woorden uit te spreken: ”Hier ben ik”. Elke dag opnieuw sta je voor keuzes. Het is dag in dag uit aan jou of je een nieuwe weg in wilt slaan, een gezonde leefstijl gaat leven, sociale contacten wilt opzoeken of juist de tijd met jezelf gaat koesteren.
14 jaar geleden werd voor mij de keuze gemaakt een andere weg in te gaan. Een weg van wijsheid, vallen en opstaan, onzekerheid, kracht, inspiratie, licht en creativiteit. Door me voor mijn levenspad open te stellen is het als vanzelf gegaan. Ik ben gaan vertrouwen en tot op de dag van vandaag is zij mijn innerlijke raadgever.
HIER BEN IK met mijn hooggevoeligheid en een hele dosis medicijnen. Daar tegenover staat ook de kracht, positiviteit, bewustzijn en het avontuur wat in mij huist. Deze kwaliteiten en ervaringen zijn het waard om met de wereld te delen. Het is zoveel waard om mijn leven vanuit eigen voorwaarden te leven. Ik ben haar zelf gaan vormgeven en het afgelopen jaar heeft zij mij heel veel gegeven. Meer dan wat ik ooit zou durven dromen! Doordat ik vanuit mezelf ben gaan denken en voelen, zijn mijn keuzes krachtiger dan ooit te voren. Ik kom tot mijn recht, wanneer ik mijn eigen baas ben. Ik mag creëeren vanuit mijn essentie en ik ben de wereld als mijn thuis gaan zien. Daarbij komt kijken dat ik het plaats onafhankelijk werken voor mij heel belangrijk is geworden. De inspiratie en energie die het me geeft, zijn nodig voor het mooie werk dat ik doe: omdat het leven mag schitteren ♡
INSPIRATIESESSIE:
Mocht je het fijn vinden wanneer iemand met je meekijkt op een bepaald gebied in je leven, dan ben je hier aan het goede adres. Ik geef inspiratiesessies aan vrouwen die willen groeien. Dit kan met een wandeling in de natuur, maar ook in een gezellige sfeer met thee/koffie en taart. Jij staat voor 1,5 uur centraal en je gaat naar huis met 2 mooie foto’s van jezelf. Niet alleen het leven mag schitteren, ook jij mag je licht laten schijnen! ♡
Voor meer info kun je mailen naar info@schitterendleven.nl
door Aleid | 29 jun 2017 | Aleid fietst, Levenslessen
Het is alweer even geleden dat ik over mijn persoonlijke ontdekkingstocht heb geschreven. Iets waar ik op het moment veel behoefte aan heb. Zo was ik twee weken geleden met vrienden op Terschelling. Die week is me iets duidelijk geworden en daar leg ik me op het moment bij neer. Stop ik met mijn fietsende / reizende leven? In deze blog vertel ik daar meer over.
Gedurende de afgelopen 8 maanden is de innerlijke drang om vanuit de flow mee te bewegen, steeds sterker geworden. Reizen per fiets en daarbij de vrijheid en innerlijke ruimte ervaren die dit alles met zich meebrengt. Voor mij een wonderlijk iets. Ik beleef het als een verrijking van het leven, met waardevolle inzichten in mezelf. Dat pakt niemand me meer af. Zoals ik wel vaker zeg, ik ga hiermee door en laat me daardoor niet uit het veld slaan. Of mijn gezondheid het toelaat of niet, ik probeer iedere keer een passende oplossing te vinden zodat ik het wél aankan. En daarbij kan ik wel zeggen, mijn geest lijkt een manier te hebben gevonden veel aan te kunnen. Alsof mijn lichaam daardoor ook steeds meer luistert naar wat er innerlijk leeft.
Twee weken geleden was ik met twee vrienden op het Oerol-festival op Terschelling. Een leuk, gezellig en kleurrijk festival met vrolijke mensen, omgeven door schitterende natuur. Ik ging toen voor het eerst met de fiets kamperen en dat vond ik heerlijk. Mijn plan was om na het festival door te gaan naar Vlieland. Zo bleef ik nog twee nachten langer op Terschelling, toen mijn gezelschap weer huiswaarts ging. Maar in plaats van het verlangen door te willen fietsen, ervoer ik voor het eerst (!) de behoefte naar huis te willen gaan. De drive om daar verder te werken aan mijn projecten (webshop, kaarten, schilderen / tekenen, inspiratiesessies neerzetten …), was sterker dan die van het fietsen. En jawel, daar heb ik naar geluisterd! Op het moment heb ik mijn fiets letterlijk en figuurlijk geparkeerd. Het komt wel weer, op de juiste tijd. ”Wanneer de wind weer roept”.
Op het moment krijg ik voldoening van:
- Nieuwe projecten neerzetten voor Schitterend Leven. De afwisseling van werken vanuit huis en koffietentjes is erg fijn
- Het rommelen in mijn huisje ( er gaan weer heel wat spullen weg, heerlijk! )
- Vrienden en familie te zien
- Koesteren van alleen-tijd
- Werken en leven vanuit een nieuwe + krachtige energie
- De innerlijke vrijheid keuzes vanuit mijn ziel te mógen maken. Voel ik dat ik weer mag gaan? Dan ga ik. Heb ik de behoefte aan de rust van thuis? Niemand die zegt dat ik móet gaan. Ik ben degene die keuzes mag maken voor mezelf.
Ik kan wel zeggen dat ik een positieve, krachtige en nieuwe energie heb meegenomen vanuit mijn reizende leven. Een energie die voorlopig vanuit één plek wil worden neergezet. Het vraagt om rust en focus, zodat zij gemanifesteerd kan worden.
door Aleid | 19 jun 2017 | Leefstijl, Levenslessen
IN DE L E E F S T I J L VAN… deel ik iedere maandag de leefstijl van een inspirerend persoon. Iemand die de wereld laat schitteren en stralen. Deze week het woord aan mijn moeder Marienke. Het leek me leuk haar een aantal vragen voor te leggen. In zekere zin lijken we op elkaar. De kracht, positiviteit en zorgzaamheid heb ik van haar, alhoewel zij wel meer energie heeft. Zo is mijn moeder een positieve, vrolijke, hardlopende, vioolspelende, krachtige, sociale en hardwerkende vrouw. Deze kwaliteiten heeft ze ook wel nodig, binnen haar werk als wondverpleegkundige in de thuiszorg. En o ja, een week geleden was ze ook nog eens 30 jaar getrouwd met mijn vader! Benieuwd naar deze schitterende vrouw? Lees dan snel verder.
Oke mam, hoe ziet jouw leefstijl eruit?
Aan het begin van de dag bij het wakker worden , eerst even bedenken wat voor een dag het is. Wanneer ik uitgerust ben, heb ik zin in de dag en weet direct wat ik allemaal moet doen. Heb ik niet zo’n goede nacht gehad, dan zou ik het liefste me helemaal opkrullen, en voorlopig niets doen!
Wat is in de ochtend je eerste gedachte / gewoonte bij het wakker worden?
Ik probeer de dag positief te beginnen, en neem me voor dat mijn handelingen en gedachtes ook zo zullen zijn.
Hoe kijk je nu terug op de afgelopen 61 jaar? Hoe zou je aan het einde van je leven terug willen kijken?
Tja, de tijd raast echt voorbij , het is ongelooflijk . Mocht ik oud worden, dan heb ik nog maar een derde te gaan.
Wat ik geleerd heb, is dat mijn oordeel er toe doet en niet die van een ander. Laat je niet door onzekerheden en angsten leiden, gebeurt heus nog, maar ja, ik ben het me meer bewust. Kies je eigen pad, stap voor stap, ook niet te ver vooruit denken of plannen, er valt haas niets te plannen!
Hoe ik terug zou willen kijken, is dat ik geen spijt heb van mijn leven, geen kansen heb laten liggen. En dat ik tot zegen heb mogen zijn en niet tot last, voor mijn omgeving.
Wat is volgens jou hét ingrediënt om het leven van je dromen te leiden?
Het leven van mijn dromen, dat verandert in de loop van je leven, het verschuift van het uiterlijk naar het innerlijk bewustzijn. Rust en vrede in je hoofd, dan kun je zoveel aan! Ik denk dat dat het belangrijkste is.
Wat geeft jou gedurende de dag voldoening?
Wat mij voldoening geeft, is dat mijn energie goed kan stromen. Ik ben een doe mens, in praktische zin. Ik houd van hard werken, contacten met mensen, verschillende gesprekken , waar je ook weer over na kunt denken. Ik houd van sport, literatuur en zorgen. Al die elementen zitten wel in mijn dagen en kunnen voldoening geven. En door het lezen en communiceren kun je als mens groeien, ook door wat je persoonlijk mee maakt , alles in combinatie met momenten van stilte. Stilte kan helend zijn.
Dank je mam, voor deze mooie woorden!
Lees ook:
De leefstijl van Jelle Derckx – Growthinkers
De leefstijl van Evelyn Prins – Onbeperkt Puur
De leefstijl van Nina – NinaMaakt
De leefstijl van Lisanne – Brave Dutchies
door Aleid | 5 jun 2017 | Aleid fietst, Levenslessen
Zoals jullie waarschijnlijk wel hebben meegekregen, ben ik ongeveer 3 weken geleden weer op de fiets gestapt. Ook al was de eerste dag gelijk bloedheet (lees: ik kan erg slecht tegen de hitte), ik kon mijn geluk niet op! Onderweg zijn met alleen het hoognodige, draagt bij aan mijn geluk. Door mezelf te verplaatsen via mijn fiets, heb ik letterlijk en figuurlijk het stuur in eigen handen. In deze blog deel ik 3 inzichten, die ik op de fiets heb opgedaan. Inspiratie die me verder brengt in mijn schitterende reis door het leven ♡
1. Ik leef / creëer mijn leven
Sinds ik vanaf oktober van het afgelopen jaar begon met fietsen, is het me duidelijk geworden wat mijn missie is vanuit Schitterend Leven: ”vanuit mijn beperking ontdek ik schitterende mogelijkheden”. Deze slaat op alles waar ik mee bezig ben en waar ik voor sta in het leven. Zo is het mijn verlangen om vanuit vrijheid te leven en daarbij de schoonheid van het leven vast te leggen. Ik maak het voor mezelf mogelijk, wanneer ik het op mijn voorwaarden en dus mijn tempo kan doen. Ik ben me ervan bewust dat mijn beperkingen, ertoe hebben geleid dat ik vanuit mijn ziel ben gaan leven. Ik heb meer en meer mijn talenten leren kennen, waardoor creatie niet meer is weg te denken uit mijn leven. Vanuit mijn ziel / essentie, blijf ik ontdekken en hoop jullie hierin te inspireren en motiveren. Maar bovenal; ik wil mezelf blijven motiveren te blijven ontdekken!
2. Ik vertrouw op mezelf
Dit is toch zoiets moois. Vertrouwen hebben in mezelf en daar iedere keer weer naar terug te kunnen. Ik ga gerust mijn eigen gang, trek mijn eigen plan en vind dat heerlijk. Deze behoefte wordt alsmaar groter. Zo heb ik nu ook besloten om met de fiets te gaan k(r)amperen ;-) Kamperen is iets wat ik erg graag doe, maar nog nooit alleen heb gedaan. En aangezien dit het jaar is van ontdekken, mijn grenzen te verleggen en mee te bewegen met de flow, laat ik me ook hier niet uit het veld slaan. En terwijl ik dit schrijf, voel ik gelijk weer een sprankelend gevoel van geluk. Gaan en staan wanneer ik maar wil zonder daar mijn werk, sociale contacten, rust en inspiratie voor te laten. Waarom alles op één plek, wanneer dit ook overal kan? Ook dan word ik er dikwijls mee geconfronteerd dat ik heel goed naar mezelf moet luisteren, naar wat mijn lichaam wil en kan. Maar goed, dat ervaar ik thuis ook.
3. Ik blijf onderweg….
Natuurlijk, we zijn allemaal onderweg in het leven. Het leven gaat alsmaar door, ongeacht wat we meemaken. Er is geen ‘stopknop’ aanwezig en toch is het aan ons om zo nu en dan even stil te staan. Stilstaan bij de dingen die belangrijk voor je zijn.
Mijn verlangen om onderweg te blijven, is niet meer weg te denken uit mijn leven. De overtuigingen die mij hiervan willen weerhouden, zijn langzamerhand aan het verdwijnen. Want ja, volgens mij profiteer ik gewoon door mijn situatie!? Een chronische beperking en toch reizen? Vreemd hoor! Haha ja, er is heel wat door mijn hoofd gegaan de afgelopen tijd. Maar wanneer ik naar mijn diepste binnenste kijk, ervaar ik dat mijn verlangen groter is dan alle overtuigingen bij elkaar. En weet je wat ik besloten heb? Ik blijf meebewegen in de flow. Ik zie mijn angsten en overtuigingen wel, maar laat me er niet meer door leiden. Ik blijf onderweg en ontdek iedere keer nog meer mogelijkheden!
door Aleid | 15 mei 2017 | De leefstijl van...., Levenslessen
IN DE L E E F S T I J L VAN… deel ik iedere maandag de leefstijl van een inspirerend persoon. Iemand die de wereld laat schitteren en stralen. Deze week het woord aan Lisanne. Lisanne is in mijn ogen een bewuste, positieve en krachtige vrouw. Zij leeft met de ziekte van Lyme, waardoor ze veel dingen niet meer kan. En toch staat Lisanne op zo’n manier in het leven, dat ze juist de nadruk wil leggen op wat ze nog wél kan. Brave Dutchies is een community die vanuit haar bed is ontstaan. Een verzamelplek voor hoop, kracht, authenticiteit, voor lichtpuntjes in een donkere kamer en vooral voor saamhorigheid. Zo stelde ik Lisanne een aantal vragen over haar leefstijl. Ik zou zeggen; laat je inspireren door deze schitterende vrouw ♡
Hoe ziet jouw leefstijl eruit (en heeft deze er ook wel eens anders uit gezien)?
Mijn leefstijl is enorm veranderd sinds ik ziek ben. Een jaar of twee geleden studeerde ik nog aan het conservatorium en draaide alles om muziek. Ik was van ’s ochtends tot ’s avonds op die school te vinden waar ik studeerde, repeteerde en lesgaf aan mijn eigen leerlingen. Daarnaast had ik af en toe optredens of opnames. Tijdens mijn studie had ik al veel last van mijn lichaam, maar ik keerde de klachten zo goed en zo kwaad als het kon de rug toe. Meteen na mijn eindexamen stortte ik in, mijn lichaam was volledig opgebrand. Ik moest na een paar maanden stoppen met mijn nieuwe baan bij een muziekschool en kwam bij mijn ouders te wonen. Vanuit de eenzaamheid en onmacht die ik voelde, richtte ik Brave Dutchies op. Hier ben ik dagelijks mee bezig en het levert ontzettend veel positieve inspiratie en bijzondere connecties op. Hoewel ik niet meer op het podium sta, schrijf ik nog wel met heel veel liefde muziek. “Probeer ondanks alles elke dag een nootje te blijven schrijven”, was het advies van een compositiedocent. Daarnaast doe ik mijn best om mijn lichaam weer op de rails te krijgen. Ik eet gezond en kook alles vers, ik ga vaak wandelen of fietsen, ik mediteer en doe yoga, ik ben kind aan huis bij verschillende therapeuten en ik lees alle boeken rondom mijn ziektes stuk. Ik wil mijn leven graag betekenis (blijven) geven ondanks het gebrek aan gezondheid en het feit dat ik momenteel niet kan werken. Die betekenis vind ik ook in de omgang met de lieve mensen (en hondje!) om mij heen.
In hoeverre is jouw leefstijl (in positieve zin) veranderd, sinds je ziek bent?
Ik leef bewuster en heb meer aandacht en tijd voor anderen. Het ‘nu’ staat centraal, in plaats van vroeger of later. Eigenlijk doe ik veel minder, maar geniet ik des te meer (ondanks de pijn en vermoeidheid, wat natuurlijk allesbehalve genieten is). Ik heb de mensen om me heen een stuk beter leren kennen en zij mij, waar ik heel dankbaar voor ben. Ook ben ik dichter bij mezelf komen te staan. Ik had een behoorlijke muur om mijn ‘authentieke zelf’ zelf heen gebouwd om bovengenoemde levensstijl in stand te kunnen houden. Die muur is langzaam afgebrokkeld toen ik simpelweg geen energie meer had om hem overeind te houden.
Waar word jij gedurende een dag blij van?
Kleine dingen en grote dromen:
Mijn hondje of zo’n beetje elk willekeurig ander dier dat ik tegenkom, de zon -humeurbooster pur sang-, hiken in de mooie natuur, een warm bad, een lekkere vega maaltijd, Brave Dutchies, muziek die raakt, hardop lachen om een serie of een boek, mensen of verhalen die me inspireren, fijn samenzijn met anderen, als mijn lichaam een dagje goed meewerkt.
Maar ook dromen over en visualiseren van de toekomst: reizen, ontdekken, werken, creëren, helpen…ik kijk uit naar de dag dat ik deze dromen kan gaan waarmaken (en ik ga er vanuit dat die komt!)
Wat is in de ochtend je eerste gedachte bij het wakker worden?
Vaak heeft dat te maken met hoe ik me lichamelijk voel. ’s Ochtends is de ziekte namelijk het meest aanwezig, waardoor ik altijd eventjes in bed blijf liggen om mijn lichaam te bedaren. Ik word elke dag moe wakker en soms gaat dat gepaard met pijnen of duizelingen. Er zijn uiteraard ook vrolijke gedachtes bij het wakker worden. Als ik bij mijn ouders ben en weet dat het hondje me beneden zal begroeten, of als ik in mijn studio-’tje ben en lekker mijn eigen ding kan gaan doen.
Hoe start jij jouw dag?
Omdat mijn lichaam ’s ochtends moeilijk op gang komt, start ik mijn dag zo rustig mogelijk. Ik neem mijn medicijnen in en blijf nog even op bed liggen (stretchten, ademhalingsoefeningen, etc.). Daarna maak ik met liefde een uitgebreid ontbijtje klaar. Hierna volgt vaak een yoga of meditatiesessie of een wandeling in de buitenlucht. ’s Ochtends doe ik niet veel werk (voor Brave Dutchies of mijn composities) omdat ik daar simpelweg de energie en concentratie nog niet voor heb.
Zijn er dingen die jij moet laten, gezien jouw chronische ziekte?
Ja, die lijst is helaas best groot, maar ik zal de belangrijkste elementen eruit pikken. Ik moet mijn gebrekkige energie heel bewust verdelen, even spontaan naar de supermarkt fietsen zit er bijvoorbeeld niet in. Verder is mijn lichaam erg gevoelig voor prikkels, waardoor ik grote groepen mensen, harde geluiden en felle lichten vermijd. Vanwege mijn afweerstoornis moet ik er bovendien voor waken dat ik in situaties kom waar infecties op de loer liggen.
Ik kijk echter (net als Aleid!) liever naar de dingen die ik nog wel kan. Mijn mobiliteit is goed, ik kan nog prima nadenken, lezen en schrijven en mijn eetlust is nog minstens even groot als vóór de ziekte. Oftewel, ik kan af en toe nog lekker dansen op mijn favoriete muziek met een stukje chocola in de hand :-)
Zie ook:
www.bravedutchies.nl
www.facebook.com/bravedutchies
www.instagram.com/bravedutchies
