DE DROOM VAN DOMINIQUE

Dominique en ik kennen elkaar van Dé Plek (flexwerk-plek in Leiden). Hier werkt zij voor haar bedrijf Pause to play. Pause to play biedt persoonlijke coaching en meditatie trainingen. Dominique wil met haar bedrijf, rust (Pause) en beweging (play) meegeven aan haar cliënten.  Mensen (aan)raken en inspireren, is wat Dominique graag doet.  Op Dé Plek ging ik in gesprek met deze schitterende vrouw en stelde haar vragen op het gebied van dromen, verlangens en vrijheid. En natuurlijk kon een fotoshoot niet ontbreken ;-)
Ben je benieuwd naar het verhaal van Dominique? Lees dan gauw verder. 

 

DOMINIQUE, WAAR VERLANG JIJ NAAR?

 

”Sinds ik begonnen ben met Vipassana meditatie (een aantal keer een 10 – daagse retraite in België), merk ik dat dit een belangrijke bijdrage heeft geleverd hoe ik in het dagelijkse leven ben gaan staan. Ik ben me veel minder gaan richten op de externe wereld. In plaats daarvan ben ik meer naar binnen gaan kijken. Hoe verder ik in dit proces kom, hoe meer ik leer mijn gedachten te overstijgen. Mijn verlangen is dus ook om mijn negatieve identificatie los te laten. Geloven in mezelf, dat ik me niet laat meesleuren door gedachten van het ego. Ik wil zelf de keuze kunnen maken dat ik in het ZIJN kan stappen. Het leven te ervaren als een spel. Dit probeer ik ook bij mijn cliënten toe te passen”. 

 

”Het aardse leven zie ik nu als een speeltuin”.

 

IN HOEVERRE IS DIT NU AANWEZIG IN JOUW LEVEN?

 

”Dit komt in vlagen. Ik zak vaak weer in mijn identificatie van mijn gedachten en emoties. Ik probeer toch iedere keer weer gewoon te ‘zijn’. Ik zoek daarin niet meer de liefde en erkenning van anderen. Dat is voor mij onafhankelijk zijn, dat niet meer nodig te hebben. 

Authentiek zijn is voor mij ook erg belangrijk. Erkennen dat je bijvoorbeeld pijn ervaart. Dus niet alles inslikken, maar jezelf laten zien en kwetsbaar zijn. Op mijn vijftiende begon ik me hier meer bewust van te worden. Op die leeftijd las ik voor het eerst een boek van Eckhart Tolle. Dat was mijn ‘bijbel’ geworden”. 

 

Dominique: ik zie het leven als een speeltuin

Foto door: Aleid Collaris

Dominique: ik zie het leven als een speeltuin

Foto door: Aleid Collaris

 

 

WAT HEB JE DAAR VOOR JEZELF ALS VIJFTIENJARIGE UIT KUNNEN HALEN?

 

”Ik las dit boek en ik dacht, ‘het klopt, dit is het’! Misschien begreep ik niet alles, maar het heeft me in ieder geval getriggerd om het nog vaker te lezen. In die tijd heb ik een spirituele ervaring gehad en dat was heel intens. Ik probeerde in dit boek antwoorden te zoeken voor mezelf. Mijn spirituele ontdekking en tevens mijn verlangen / droom is in deze tijd ook ontstaan. Het was wel echt de voedingsbodem voor alles wat nu belangrijk voor mij is. Op een geven moment ook volledig in de ratio. Ik heb gestudeerd op het gebied van de wetenschap, heb hier meer de ‘harde’ kant van mezelf leren ontdekken”. 

 

IN WELK OPZICHT IS VRIJHEID AANWEZIG IN JOUW LEVEN?

 


”Ik zie het leven als een speeltuin. Wie we echt zijn in de essentie, is de realiteit. Wat mij de vrijheid geeft is om de switch te kunnen maken tussen het geloof in het spel van het leven en het besef wie ik in essentie ben.

 

Ik wil graag tools geven aan mensen om zich te kunnen bevrijden van hun innerlijke pijn. Volgens mij kun je voor jezelf geen groter cadeau wensen. Dan pas kun je leven vanuit je essentie, creëren wat je wilt. Er zijn geen beperkende gedachten meer. Wetende dat dat kan is zelfbevrijdend. Ik vind het heel inspirerend om hier een bijdrage aan te leveren. Dingen lichter maken, luchtiger… Ik heb de dingen vaak zo donker gemaakt, beladen en ik ben zo serieus geweest. Ik heb er volledig in gezeten, dus ik snap als geen ander hoe beperkend en onderdrukkend dit kan zijn.” 

 

IS JOUW DROOM HIERUIT TOT STAND GEKOMEN?

 

”Jazeker. Het inzicht, dat ik naar mezelf mag kijken, geeft zo’n bevrijding. Erkennen dat ik controle heb over mijn eigen leven, heel fijn!”

 

Dominique: Ik zie het leven als een speeltuin

Foto door: Aleid Collaris

 

Welke grootse dromen had jij als 5 – jarig kind?

 

”Ik vond de vraag ‘Wat wil je later worden’ heel moeilijk. Ik kwam niet verder dan juf en later stewardess. Toen ik een keuze moest maken voor een studie, wilde ik officier van justitie worden, geen idee waarom. Het klonk gewoon interessant haha. Dat ik iets moest betekenen in de wereld was er al wel.”

 

WAAR WERD JE ALS KIND HEEL BLIJ VAN?

 

”Ik werd heel gelukkig van mensen om me heen, vriendjes en vriendinnetjes. Letterlijk de verbinding. De gedachte dat alles altijd gezellig moest zijn. Ik wilde dat er gelachen werd, dat iedereen het leuk had. Ik was als kind een bemiddelaar. Ik nam gepeste kinderen op sleeptouw. 

 

De droom was er wel om de wereld over te reizen. Daar geef ik nu ook vorm aan. Voor mij is het reizen over de wereld heel lang een vlucht geweest voor deze realiteit. Hoe dichter ik nu bij mezelf kom, hoe minder die noodzaak is. Ik heb steeds minder de behoefte ”Ik wil weg, omdat ik eruit moet”. Ik ben heel oké in dit huis, in dit leven. De intentie waarom te reizen is veranderd. De behoefte is niet verdwenen, maar het is minder moeten geworden, meer mogen.”

 

WAT IS JOUW DROOM OVER 5 JAAR?

 

”Ik denk dat het zeker nog in dezelfde lijn zit. Op dit vlak van bewustzijn is nog zoveel te ontdekken. Vanuit die staat te creëren. Wat ik hoop over 5 jaar is meer kennis online te delen, vloggen, online trainingen en wat me echt tof lijkt, is de wereld overtrekken. Overal een beetje werken, lezingen geven. Wel heel groots gedroomd, weet niet of dat over 5 jaar haalbaar is, maar who know’s! Het lijkt me fantastisch om zoveel mensen aan te raken. Ik denk dat dit de kern is van waaruit ik mag leven.
Wanneer je me dit een jaar geleden had gevraagd, was dit nog zo anders”! 

 

 

 

Dank je wel Dominique, voor dit openhartige en fijne gesprek. Wil je meer weten over Dominique of wellicht heb je interesse voor een coach-gesprek? Neem dan een kijkje op haar website: www.pausetoplay.nl of Facebook.