Op het moment geef ik mezelf de tijd en ruimte uit te rusten. Zo heb ik in 4 halve dagen bijna 200 km afgelegd. Ik startte in Leiden en via Gouda, Zeist en Arnhem fietste ik naar Doetinchem.
Ik fietste dus van west naar oost en ervoer weer het geluk, de voldoening, de dankbaarheid en de innerlijke vrijheid die het fietsen met zich meebrengt :-) Ik heb ook nu mogen ervaren dat het onderweg zijn op mijn fiets, niet meer uit mijn leven is weg te denken. Het is een zeer groot onderdeel van de zin van mijn leven en voor nu zet ik hier zeker geen punt achter.

 

IK GA OP R E I S EN NEEM MEE….

Onderstaande foto maakte ik ruim een week geleden, net voor vertrek. Dit was nogal dubbel, want ik wist dat ik doodzieke Lily niet meer zou zien (aangezien ze die vrijdag een spuitje zou krijgen). Ze was overigens niet mijn kat, maar van mijn zusje / buurmeisje. Hier was ze me nog aan het vergezellen, terwijl ik mijn tassen inpakte ♡

 

1. L E I D E N – G O U D A

Ik vertrok uitgerekend op een bloedhete dag! Hier zat ik niet echt om te popelen, aangezien ik heel slecht tegen de warmte kan. En toch heb ik het gered (wel met een oververhit hoofd), maar toch… Ik fietste via Zoeterwoude, Hazerswoude en Waddinxveen naar Gouda.
Zo fiets ik met google.maps op mijn telefoon, in een houdertje op mijn stuur. Ideaal om de grote lijnen te overzien. Ik wijk dikwijls van de grote wegen af om me zo door natuur, leuke dorpjes en mooie huizen te omringen. 

Ik was welkom bij iemand die een slaapplek bij haar in Gouda had aangeboden :-) Heel fijn en we hadden een gezellige avond, samen met een vriendin van haar. 

2. G O U D A – Z E I S T

En toen door naar Zeist, waar ik bij mijn opa overnachtte. Dit fietste ik via Oudewater, Montfoort, Nieuwegein en Bunnik. En ook hier weer door mooie weilanden en over prachtige landweggetjes.

Ik voel zoveel geluk, dankbaarheid en vrijheid wanneer ik met bepakking aan het fietsen ben. Juist het gevoel dat ik alles bij me heb waar ik een tijd mee vooruit kan, maakt mij een gelukkig en vrij mens. Het geeft me energie, terwijl het ook veel energie kost. Zo fiets ik iedere ochtend vermoeid weg. Dit verdwijnt echter wel snel, maar wanneer ik dan ’s middags op de plek van bestemming aankom, móet ik wel gaan slapen. Kortom, het geeft me rust en energie, maar deze week heb ik ook nodig om weer van 4 dagen fietsen bij te komen. Ik wil dit alles heel graag, maar dan mag ik ook de consequenties onder ogen komen. En dat heb ik er helemaal voor over!

3. Z E I S T – A R N H E M

Ik heb twee nachten bij opa overnacht om bij te komen van alle indrukken. Toch ging ik alsnog weer vermoeid weg. Al fietsende leek dit te verdwijnen. Het eerste stukje fietste ik niet alleen, ik had een metgezel. Mijn opa ging een stukje met me mee. Hoe leuk is dat!? Onze eerste stop was de begraafplaats, waar we samen op het bankje bij mijn oma gingen zitten. Vervolgens dronken we nog iets bij Hotel Oud Londen, waarna opa via Austerlitz weer naar huis fietste en ik de Woudenbergseweg vervolgde. Iets wat ik niet meer zal vergeten, bijzonder en kwetsbaar tegelijk!

H E N S C H O T E R M E E R – Tussen Austerlitz en Woudenberg

Ik fietste via Woudenberg door Renswoude, Scherpenzeel naar Ede. Hier begon het keihard te regenen en het was dus maar goed dat ik in Ede pauze wilde houden. Ik had met iemand afgesproken (via Instagram), dus dat kwam goed uit ;-) Daarna ging ik door naar Arnhem en begon het een beetje heuvelachtig te worden, nabij Wolfheze en Oosterbeek. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De V E L U W E. Hier kom ik heel graag. Het is zo’n mooi stuk om vanuit Ede (met Wolfheze en Oosterbeek aan je rechterhand) naar Arnhem te fietsen.

Grappig om Arnhem binnen te fietsen en daardoor gelijk langs mijn oude school te komen. Een school waar ik 3 hele fijne jaren heb beleefd. Een school die de basis heeft gelegd voor alles wat ik nu doe.
Ik overnachtte bij een vriendin die ik al een tijd niet had gezien en we besloten naar cabaret te gaan in het Posttheater ”Arnhem lacht”. Lachen deden we zeker! haha.

 

4. A R N H E M – D O E T I N C H E M

 

En ook deze dag had ik het weer mee. Met een zon en een strak blauwe lucht stapte ik weer op de fiets.

 

Pauze bij de Gieseplas in Giesbeek. Ondanks het mooie weer was ik hier helemaal alleen, zo vredig! 

Bij thuiskomst was er taart, i.v.m. verjaardag van mijn zusje. Dat ging er wel in ;-)

Ik ben alweer bijna een week in Doetinchem. Ik heb heel veel gerust en gelezen. Ook al keek ik uit naar rust en ontspanning, ik voelde me de afgelopen dagen leeg. Eigenlijk ook niet zo gek, want het is net wat te zwaar geweest, waardoor ik nu leegte ervaar. Ik geef me er maar aan over en zie dit weekend vanzelf wel hoe ik komende week weer terug wil fietsen. Ik houd jullie op de hoogte :-) Tot snel!