Ik schreef laatst al een stukje over ’thuis’ op social media. Ik had het over de vragen: Wanneer ben je thuis, hoe voelt thuis en waar ben je thuis? Vragen die me de laatste tijd bezighouden en die voor mij van grote waarde zijn. Ik voel me snel ergens thuis, als ik maar iets bij me heb zodat ik mijn eigen dingen kan blijven doen. Ik wil kunnen creëren; dus mijn inspiratieboekje, potloden, pennen, laptop en camera gaan altijd mee! Meer heb ik eigenlijk niet nodig (naast dat mijn medicatie zeer belangrijk is, anders valt er weinig te creëren haha). In deze blog vertel ik je wat er gebeurt wanneer ik mijn hart volg en of ik in Oostenrijk zal blijven of niet. Voor mij is thuis waar mijn hart is (en waar bloemen zijn) ♡

 

Ik ben nu precies 2 maanden in Oostenrijk en ik voel me thuis. Ook al heb ik een studio in Leiden (die min of meer op mij te wachten staat, zo voelt het), ik voel me net zo en misschien nog wel meer thuis, hier in het appartementje waar ik deze maanden heb mogen verblijven. Het is een gevoel, ik heb gezelligheid en veel rust om me heen en daarbij zit ik ook nog in de schitterende bergen! Maar zo kan ik dit op veel plekken ervaren. Aan de ene kant geeft me dit geluk, aan de andere kant ervaar ik daardoor ook wel eens onrust. Ik ben gaan ervaren dat een basisplek in NL fijn is (voor nu nog Leiden), om van daaruit te vertrekken en weer terug te komen.

 

OPGERUIMD STAAT NETJES

 

Ik voel me thuis, wanneer ik datgene kan doen wat ik graag doe en me door rust, inspiratie en licht kan omgeven. Door de jaren heen heb ik gemerkt dat ik in mijn huis zo min mogelijk prikkels wil ervaren, waardoor ik heel veel spullen heb weggedaan. Ik hield altijd al van opruimen en iets netjes maken, maar nu werd ik me nog bewuster van wat ik allemaal had. Vrienden en familie die in die tijd bij mij thuis kwamen, wisten niet wat ze meemaakten haha. En dat allemaal dankzij het (wel wat extreme) boek Opgeruimd! 

 

50d435c366611c43ccb2105e0659512c.jpg

www.buzzfeed.com

thuis

En nu ik dit artikel aan het schrijven ben, realiseer ik me dat ik dit binnenkort wel weer eens kan gaan oppakken (als er nog letterlijk iets op te pakken valt haha). Nee hoor, er valt altijd nog van alles weg te doen, maar soms is daar het moment nog niet naar.

 

Wat het wegdoen / weggeven van spullen voor zin heeft? Het geeft mij veel rust, overzicht en geluk, wanneer ik met minder kan leven. Nu ik maar liefst een half jaar niet ’thuis’ ben geweest, kijk ik heel anders naar mijn spullen en de ruimte waarin ik leef. Eerlijk gezegd heb ik geen zin om terug te gaan naar Leiden. Maandenlang heb ik geleefd met alleen het hoognodige. Ik kan me niet bedenken of ik iets daadwerkelijk gemist heb. Het geeft mij zoveel ruimte en vrijheid, om alleen dat te hebben waar ik blij van word. En natuurlijk, dat heb ik ook wanneer ik weer thuis ben met meer spullen. Het is dat ik dan weer meer aan één plek gebonden ben. De drang is groot om me te blijven verplaatsen, dus dat zal ik ook vanuit huis blijven doen.
Waar ik wel zin in heb is familie en vrienden te zien en leuke dingen te ondernemen. En dat is precies ook wat ik de laatste tijd heb ervaren; ik voel me niet per se thuis op 1 plek. Ik zal vanuit Leiden gaan kijken voor een andere, rustigere plek om te wonen. Ik wil weg uit de randstad, daar voel ik me niet meer thuis.

Thuis

Thuis in Oostenrijk

BLIJF IK IN OOSTENRIJK?

Zo verblijf ik nu nog in het fijne appartementje in Maria Alm. Van hieruit heb ik tot 2 weken geleden in Gasthof Sonnenlicht gewerkt. Nu mag ik hier gratis verblijven, om veel te schrijven en nog van de bergen te genieten. Super fijn en heel lief van de eigenaren.
Ook al voel ik me hier nog steeds thuis, het is anders geworden. Het dorp is verlaten, de bergen zijn leeggestroomd en de sneeuw wordt met de dag slechter. Dé sfeer is verdwenen en ik merk onrust in mezelf. Mijn hoofd zegt dat ik nog wat langer moet blijven, mijn hart geeft aan dat ik langzaamaan mijn tas mag gaan pakken. Gevoelsmatig denk ik dat ik over ongeveer een week weer in Nederland zal zijn. Het is voor nu genoeg geweest en wie weet ga ik dit jaar weer terug naar de bergen. Wat ik wel weet: ik volg mijn hart, zij zal de weg wijzen