DROMEN & DOEN: mijn leven in Oostenrijk

DROMEN & DOEN: mijn leven in Oostenrijk

Het is alweer ruim 5 weken dat ik in Oostenrijk leef, werk en woon. De tijd vliegt voorbij. Het zijn weken die in het teken staan van plezier, levenskunst, veel sneeuw en zon, zelfwaardering, dromen en doen, zelfkennis, geluk, skiën, inspiratie, fotografie, schrijven, lezen en zoeken naar balans (!). Deze thema’s zijn voor mij hét onderdeel van een schitterend leven. De ervaringen, het avontuur en de schoonheid die ik hier mag meemaken, maken mij een rijk mens! Het is zeker niet altijd makkelijk, met een lichaam / hoofd wat geregeld andere signalen geeft dan ik zou willen. Maar juist dat maakt dat ik weer iedere keer een stapje dichter bij mezelf kom ♡

 

Op het moment ervaar ik een periode waarin ik geniet en lach, maar ook frustratie, boosheid en verdriet ervaar. Nu zul je wellicht denken; heerlijk toch om hier te mogen leven en wonen!? Nou en of! Daar ben ik ook heel dankbaar voor. Dit is nu mijn wereld, mijn werkelijkheid, mijn leven. En juist daar horen voor mij ook de diepliggende emoties bij. Dit steekt met name de kop op wanneer ik aan het skiën ben, maar ook mijn lichamelijke beperkingen rondom het werk dat ik doe. Zowel in de bergen, als met werken voel ik dat mijn lichaam wel wil, maar de sturing vanuit mijn hoofd teveel wordt geprikkeld. Dit leidt geregeld tot overprikkeling, uitputting, labiliteit en niet helder meer kunnen denken. Zo heb ik de sterke overtuiging niemand tot last willen zijn, maar daardoor zit ik eerder mezelf in de weg.

 

Dromen en doenDromen
Nu ik in Oostenrijk verblijf
, een land waar ik me altijd erg thuis heb gevoeld en daar nu langere tijd van mag genieten, worden deze punten extra aangeraakt. Ze doen geregeld zeer. Ik begin nu ook steeds meer naar mezelf toe te erkennen dat ik verdriet heb van de dingen die me zo’n moeite kosten, terwijl ik het graag wil. En dat voelt eenzaam. Ik ben heel graag op mezelf, reis het liefste alleen en dan ervaar ik geen eenzaamheid. Maar dit ervaar ik wel wanneer ik het gevoel heb iets van me te worden verwacht + wil en ik het niet (volledig) kan. Dit heeft er nu wel toe geleid dat ik nu echt pas ben gaan voelen dat ik niet voor niets een uitkering heb. Ik ben dan wel aan het reizen en doe van alles, maar alles in mijn tempo. Het klinkt allemaal heel geweldig wat ik doe en dat ís het ook, maar wanneer ik zeg dat ik door Nederland aan het fietsen ben, aan het skiën ben in de bergen, werk in een hotel / restaurant, dan heb ik ervoor gezorgd dat dit zoveel mogelijk is aangepast naar mijn kunnen (en dan nog is het vaak teveel). Daardoor kom ik niet onnodig thuis te zitten en kan ik alsnog het leven ervaren, wat ik graag wil.
Alles waar ik van droom, daar wil ik daadwerkelijk iets mee doen. Ook al lijkt iets niet haalbaar, dan pas ik het op zo’n manier aan dat het wel te doen is voor mij. Ik kan eigenlijk wel zeggen dat ik overal mogelijkheden zie (soms misschien wat té vaak haha).  

 

Ik wil (be)leven, ontdekken en zoveel mogelijk uit het leven halen. Dat betekent dat ik me niet hoef te vergelijken, want daar heb ik helemaal niets aan (net zoals jij daar niets aan hebt)!! De basis is voor mij gelegd doordat ik iedere maand een bepaalde zekerheid heb van inkomsten. Van daaruit kan ik mooie dingen maken, het leven ontdekken op allerlei gebieden en in contact blijven met mezelf. Als dat geen rijkdom is… ♡

Mijn week in foto’s – Rust en balans

Mijn week in foto’s – Rust en balans

Het was weer mijn eerste week in Leiden, na de vakantie in Italië en Oostenrijk. Volgens mij moest ik nogal omschakelen, want ik ben bijna de hele week duizelig geweest. Hierdoor werd ik beperkt in de dingen die ik wilde doen en gepland had staan. Ik heb een aantal afspraken moeten afzeggen en ben wat eerder naar mijn ouders gegaan. Kortom, in deze blog mijn week in foto’s, met de thema’s rust en balans.

 

Een week van rust en balans

 

Afgelopen week heb ik weer even de teugels aangetrokken, op het gebied van voeding. In de vakantie had ik een ander voedingspatroon, die niet heel goed voor me was ;-) Ik had dus ook des te meer zin om me weer bewust te zijn van wat ik in mijn mond stopte. Ondanks mijn vermoeidheid en duizeligheid, ging me dit goed af en zat ik wat dat betreft goed in mijn vel.

 

De week dat ik in Italië en Oostenrijk was, heeft me blijkbaar meer energie gekost, dan ik verwacht had. De man met de hamer sloeg toe, de dag na thuiskomst. Vaak denk ik dat ik veel aankan en maar door kan gaan. Maar ja, dat is een grote gedachte. Het daadwerkelijk kunnen opbrengen, is een ander verhaal. Dat ik op een middag het cortisol-hormoon vergat en hier pas in de avond achterkwam, heeft vaak een langere nasleep dan dat ik me bewust ben. Ook op reis kan dit gebeuren en dan lijkt het alsof ik er nog meer mee word geconfronteerd. Het gevoel kwetsbaarder te zijn, kan me op zo’n moment even angstig maken.

 

 

Mijn week in foto's - Rust

Klik hier voor de link. Ik kwam deze afbeelding tegen op Pinterest. Vind het wel toepasselijk, gezien het thema van deze week ;-)

 

Het was een week van gezonde voeding (in het weekend liet ik dit wat los), afspraakjes met vrienden om weer even bij te kletsen, verjaardag van mijn zusje, meubels in mijn kamer verschoven voor meer gezelligheid, rust en tijd voor mezelf (omtrent het thema ‘zelfwaardering’), bloggen en ideeën uitwerken en ik heb veel familie gezien. 
Eigenlijk was het best een leuke week, ook al wilde ik liever nog in de bergen zijn! Ik denk dat ik met mijn hoofd nog te veel daar aanwezig was, waardoor ik niet met mijn beide voeten op de grond stond. Niet voor niets dat ik me draaierig voelde ;-)

 

Mijn week in foto's - Rust

Havermout-ontbijt met kiwi (gold), pure chocola, banaan en kokosrasp.

 

Mijn week in foto's - Rust

En de volgende dag nog zo’n ontbijtje.

 

Mijn week in foto's - Rust

Koken!

 

 

Mijn week in foto's - Rust

Avondeten: Wrap met groenten.

 

Wanneer ik wraps eet, maak ik deze over het algemeen zelf. Ten eerste: ik bepaal zelf waar ik het beslag van maak, zonder allerlei toevoegingen en ten tweede: het is nog veel lekkerder! Bovenstaande wrap heb ik gemaakt van speltmeel, gecombineerd met boekweitmeel, water en wat Keltisch zeezout. Water kun je natuurlijk ook vervangen door (amandel, haver of rijst) melk en je kunt eventueel nog een ei toevoegen.
De wraps had ik belegd met mayonaise, knoflook, ui, rucola, rode paprika, cherry tomaatjes en spirelli (oftewel sliertjes) van courgette.

Kortom, dat was een lekkere en voedzame maaltijd!

 

Kamer verbouwen

 

Een van mijn hobby’s is het gezellig maken van mijn huisje. Vaak wanneer ik een tijdje van huis ben geweest, heb ik de behoefte om meubels te verplaatsen. Ik heb op die momenten zin in een nieuwe energie en sfeer in huis. Zo ook dit keer! Laatst was mijn bed al aan de beurt (kwartslag gedraaid) en nu nam ik het leefgedeelte onder handen. Het leek me wel eens leuk om mijn bank op de plek van de tafel te zetten en vice versa.
Ik kan je zeggen, het is veel fijner zo. Het lijkt ruimtelijker en het voelt meer ontspannen aan. Binnenkort komt er een blog online, waarbij ik je een kijkje geef in mijn ‘tiny house‘.

 

Mijn week in foto's - Rust

Een hoekje in mijn kamer.

Onderstaande drie dingen waren van toepassing op deze week. Ik wil me er vanaf nu ook bewuster van zijn, dat geduld, vertrouwen en acceptatie leiden tot een rustiger leven!

 

Mijn week in foto's - Rust

 

En tot slot, ik logeerde twee nachtjes bij mijn nicht en dat was weer gezellig! Zij hebben zo’n mooi uitzicht vanuit de keuken / tuin, alleen daarvan kom je al tot rust! :-)

 

Mijn week in foto's - Rust en balans

Mijn week in foto's - Rust en balans

 

Bovenstaande afbeelding komt uit het boek Je kunt je leven helen van Louise Hay. Mijn nicht heeft dit in de kast staan en ik ben er wat uit gaan lezen. Het sprak me gelijk aan en heb voor mezelf wat affirmaties opgeschreven. Ik hoop het boek binnenkort aan te schaffen en dan zal ik er meer over vertellen!

 

 

 

2016: Een jaar vol nieuwe plannen..

2016: Een jaar vol nieuwe plannen..

En een terugblik op 2015

De eerste week van 2016 is alweer achter de rug. De feestdagen lijken heel ver weg en met z’n allen zijn we bezig om iets van onze ‘goede voornemens’ te maken. Nu doe ik niet aan voornemens. Wel ervaar ik het als een nieuw jaar, met nieuwe kansen! En die kansen wil ik grijpen :-)

Een roerig jaar

De meeste mensen hoor ik zeggen ‘’Wat was het een roerig jaar’’ en ‘’Wat is er veel gebeurd’’! Ik kan niet anders dan me aansluiten bij deze uitspraken. Het lijkt wel alsof er een hele stroming opgang is gekomen, waarbij iedereen opzoek is naar evenwicht. Balans tussen haat en liefde, maar ook tussen angst en vertrouwen. Zowel in de gehele wereld, als in ieders persoonlijke leven. Het kan bijna niet anders, dan dat we met z’n allen afgelopen jaar te maken hebben gekregen met veranderingen.

2015; Een jaar van minderen

Afgelopen jaar heb ik nodig gehad om oude patronen, gewoontes en overtuigingen los te laten (klik hier om daar meer over te lezen). Mijn leven mocht van richting veranderen. De ‘oude’ manier van leven ging ten koste van mijn vitaliteit en geluk. En daar heb ik min of meer afscheid van genomen. Afgelopen jaar heb ik een aantal artikelen geschreven over mijn zoektocht naar een schitterend leven. Aangezien ik hier al meer over geschreven heb, zal ik niet nog eens in de herhaling vallen ;-)

‘’Close some doors.
Not because of
pride, incapacity
or arrogance, but
simply because
they no longer
lead somewhere’’.

Paulo Coelho

Minimaliseren

Tegenwoordig zie je het overal; Het minimaliseren van je leven. Hoe nieuwsgierig ik ook ben naar nieuwe hypes, ik ben Opgeruimd! gaan lezen. Zo ben ik gaan ervaren hoe het is om te leven met minder spullen, die er alsmaar voor zorgden dat ik werd afgeleid van het essentiële. Door te minimaliseren, zag ik de dingen die eerst nog belangrijk voor me waren (projecten en ander werk, met betrekking tot de onderneming die ik toen had), in een ander daglicht. En waar sta ik nu? Laat ik het zo zeggen… alles wat ik vorig jaar nog deed aan werk + de spullen die ik belangrijk vond, zijn er nu niet meer. Ik ben me gaan realiseren dat ik op deze manier niet verder wilde leven. Er kleefde zoveel aan me, dat de focus op mijn werk en de essentie van mijn bestaan ontbraken.

Lambay Island

Lambay Island – Ierland

Reizen

Zo heb ik afgelopen jaar ook veel mogen zien. In maart ben ik een weekje wezen skiën met familie in Oostenrijk en in juli ben ik samen met mijn moeder, een paar dagen naar het prachtige Londen gegaan.

De eerste twee weken van augustus was ik met de jongerenorganisatie Woesteland naar Lambay Island (een onbewoond eiland voor de kust van Dublin). Dit was toch wel de meest indrukwekkende reis van 2015 of beter gezegd, van mijn leven ;-) Ik bedenk me nu dat ik me had voorgenomen hier een blog over te schrijven en dit niet heb gedaan. Deze komt binnenkort!
Tot slot ben ik in oktober met vriendinnen naar Riga (Letland) geweest!


2016; Een jaar van opbouw en acceptatie

Mijn doel voor 2016? Leven vanuit de schittering in mezelf. Ik wil vanuit deze schittering werken, reizen, leven, denken, voelen én willen. Voor mij is het de kunst om bewust te leven en iedere keer te voelen; past dit wel bij me of juist niet.

Je zult je misschien afvragen, hoe leef je dan vanuit deze schittering? Dat is een goede vraag! Voor mij voelt de schittering in mezelf, als contact maken met mijn innerlijke wereld. Hiermee bedoel ik: leven vanuit levenskracht, innerlijke wijsheid, vertrouwen en verbinding. Wandelen in de natuur, lezen, mediteren, yoga, beweging, gezonde voeding, massage en bewust ademhalen… Het zorgt ervoor dat ik met beide voeten op de grond sta en van daaruit kan leven.

Ik ga voor Schitterend Leven meer blogposts schrijven, zoals over minimalisme, voeding en zingeving. Daarnaast wil ik mijn kunst meer uitbreiden. Kunst op hout mag meer worden uitgebreid en de ideeën die ik in mijn hoofd heb, ga ik uitwerken.

Acceptatie

Ik wil me meer bezig houden met het thema ‘acceptatie’. Nu ik terugkijk op de afgelopen jaren, merk ik dat ik mezelf meer mag accepteren. Onbewust ben ik in mijn hoofd te veel bezig met wat een ander zou kunnen denken over wat ik wel of niet doe. Dit is iets dat erg diep zit en kan me zo nu en dan nogal naar beneden halen.

Inspiratie

Licht(er) leven

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Reizen:

Ik wil meer reizen. Voor Schitterend Leven / Schitterende reizen ga ik hier verslag van doen. Want ja, de mooie dingen van het leven zijn ook aanwezig in andere landen, culturen, natuur, mensen en gewoontes. Mijn zoektocht zal niet alleen binnen de grenzen van ons kikkerlandje plaatsvinden, maar ook daarbuiten.

  • Vanaf 19 januari ga ik voor twee weken naar Zuid-Spanje voor o.a. een yoga- meditatie retraite (met het thema ‘energie’) in Sierra de las Nieves. Ik begin in Málaga en zal van daaruit werken voor Schitterend Leven en inspiratie opdoen.
  • Eind april / begin mei ga ik met een vriendin naar Italië – Toscane.Tja, er staat wel meer op mijn wensenlijstje. Ik wil graag naar Nieuw-Zeeland of Ijsland, maar of dat dit jaar gaat lukken… We shall see ;-) Dromen is ook fijn! 

    (Zelfhulp)boeken:

  •  Denk groot, word rijk    –  Napoleon Hill
  •  365 dagen succesvol   –   David de Kock & Arjan Vergeer
  •  Helweek                         –   Erik Bertrand LarssenDe ”helweek” ga ik in het voorjaar uitvoeren. Dit boek zal in 7 dagen je leven veranderen, door je dagelijkse routine te doorbreken. Ik ben benieuwd of het me uiteindelijk energie zal opleveren, maar ook of ik voorgoed gedag zou kunnen zeggen tegen uitstelgedrag.
    Ben je benieuwd naar dit boek en naar mijn proces gedurende die helweek? Houd mijn blog dan in de gaten. Ik zal je tijdens die week iedere dag op de hoogte houden.
  • Ik ga een e-book schrijven! :-)

En uiteraard ga ik verder met schilderen, tekenen en daarbij het drukwerk op hout. Daarnaast ligt er een nieuw project in het verschiet, nog even afwachten…


Wat zijn jouw plannen en doelen voor 2016? Wat heb je geleerd van het afgelopen jaar en wil je nu anders doen? Ik lees graag je bericht hieronder en dan krijg je van mij een reactie :-)

Leven dankzij medicijnen – deel 1

Leven dankzij medicijnen – deel 1

Om gelijk maar met de deur in huis te vallen… Vandaag is het 12 december en is het precies 12 jaar geleden dat ik ben geopereerd aan een hersentumor. Vanaf die dag nam mijn leven een andere wending. Thema’s als balans, rust, regelmaat, ritme en een gezonde leefstijl werden al gauw belangrijk in mijn leven, door veel vermoeidheid, hoofdpijn, overprikkeling… Vandaar ook dit artikel, ik wil graag mijn verhaal vertellen en delen hoe deze beperking mijn dagelijkse leven beïnvloedt. 

Afhankelijk van medicijnen

Maar wat hebben deze thema’s nu met een hersentumor te maken? Laat ik het je uitleggen. De zeldzame vorm die ik heb, ook wel een craniopharyngeoom genoemd, heeft ervoor doen zorgen dat mijn hele hormoonhuishouding is uitgevallen. De tumor zit rondom de hypofyse (een kleine hormoonklier, achter de oogzenuwen). Tijdens de operatie hebben ze een groot gedeelte kunnen verwijderen. De oogzenuwen hebben ze vrij kunnen maken, ook deze waren omgeven door de tumor. Toen ik op de IC weer bij positieven kwam, werd al gauw duidelijk dat ik geen hormonen meer aanmaakte en ik gedeeltes binnen mijn gezichtsveld kwijt was geraakt (ieder oog een kwart). De weken in het ziekenhuis heb ik nodig gehad om te worden ingesteld op de juiste dosering van de vijf hormonen. Vanaf die tijd ben ik genoodzaakt iedere dag mijn hormoonbalans op peil te brengen, met behulp van medicijnen. Dit heb ik nodig voor de onderstaande hormonen:

– Bijnier                                 (Energie voorziening, adrenaline)
– Schildklier                          (Stofwisseling, temperatuurhuishouding)
– Groeihormoon                  (Zowel groeien in de lengte, als de aanmaak van weefsels en cellen)
– Vrouwelijk hormoon         (Menstruatiecyclus etc.)
– Antidiuretisch hormoon   (Vochthuishouding)

Een pilletje

Wanneer ik een keer een pilletje vergeet, dan word ik hier snel genoeg mee geconfronteerd. Zo heb ik wel eens gehad dat ik de medicijnen van de bijnier en schildklier was vergeten. Ik begin op zo’n moment te trillen, ik word heel slap en futloos, ga voor me uit staren en ben vreselijk moe. Het is dan zelfs zo erg, dat ik voor niets meer in actie kom. Ik ben hierdoor een keer ruim een week uit de running geweest, iedere prikkel was me teveel. Kortom, ik ben erg afhankelijk van deze medicijnen.

‘Verstandig’ zijn

Wat ik ondertussen wel geleerd heb, is om ‘verstandig’ te zijn haha. Klinkt als een groot woord, maar ik ben inmiddels zo vaak teruggefloten, dat ik nu wel voel wat ik wel kan en wat niet. Niet dat ik hier dagelijks of wekelijks braaf naar luister hoor. Was dat maar waar! Maar nee, ik wil zelf ook niet altijd braaf binnen de gebaande paden lopen. Ik houd veel van gezelligheid, lekker eten, uitstapjes, reizen et cetera, wat ook gezond is om te doen! Toch heb ik vaak de neiging, om mezelf te veel uit te dagen. Ik wil niet ‘achterblijven’ en opvallen in wat ik niet kan. Maar toch, wanneer ik te veel van mezelf verg, merk ik dit gelijk in mijn hormoonbalans. Ik heb meer dorst, neig meer naar zoet drinken (waar ik nog meer dorst van krijg), val sneller ‘zomaar’ in slaap, temperatuurhuishouding begint te schommelen, ben passief / labiel en voel me bijvoorbeeld opgeblazen. Zoals je vast wel zult begrijpen, komt het erop neer dat ik veel baat heb bij regelmaat, gezonde en vitale voeding (zowel geestelijk als fysiek), op tijd rust nemen en sociale contacten.

Uitdaging

Voor mij ligt de uitdaging in het leiden van mijn eigen leven; binnen een wereld van prikkels, maatschappelijke druk, verwachtingen van anderen en overtuigingen van mezelf. Het is natuurlijk makkelijk om in een hutje op de hei te gaan zitten of naar de noordpool te verhuizen. Maar ja, is mijn doel in het leven niet juíst om dat leven te leiden, dat bij me past (in de wereld van nu)? Daarin is het voor mij de uitdaging om me niet te laten leiden door wat anderen doen, vinden en wat ‘normaal’ is. Afgelopen jaar ben ik deze uitdaging aangegaan en dat levert nu al wat op. Ik leer mijn eigen plek in te nemen, ondanks dat mijn lichaam niet altijd wil meewerken.

Dit ben ik en daar mag ik het mee doen, meer niet! :-)