Marileen: ‘Wie weet kijk ik op mijn 90e nog steeds vooruit!’

Marileen: ‘Wie weet kijk ik op mijn 90e nog steeds vooruit!’

Dit is Marileen. Marileen is getrouwd en moeder van drie zonen. Haar interesse ligt op het gebied van verantwoorde voeding en de hele industrie er omheen. Het is dus ook niet zo gek dat haar droom hier veel mee te maken heeft. Voor de rubriek ‘Schitterende vrouwen met een droom’, sprak ik met haar over haar verlangens in het leven en legde ik haar schittering vast in fotografie. Na jarenlang een baan als teamleider te hebben gehad, maakte ze vorig jaar de keuze om te werken en leven waar haar hart ligt. Dit ging echter niet zonder slag of stoot. Lees hier het inspirerende verhaal van Marileen.


Dit keer ben ik op een andere manier begonnen. Zo had ik een setje verbeeldingskaarten meegenomen. Aan het begin van ons gesprek, vroeg ik of Marileen twee kaarten wilde kiezen, die haar droom symboliseerden. Uiteindelijk werden dit er meer dan twee ;-)

De droom van Marileen:


‘Het afgelopen jaar was er veel onzekerheid. Bij de kaart met een kolkende watermassa, ervaar ik alsof de brug kan worden weggeslagen. Tegelijkertijd ontstaat er de vraag: kunnen we er misschien wel overheen? De basis die normaal gesproken voor zekerheid zorgt, begon twee jaar geleden te wiebelen. Deze kaart staat voor mij voor die periode.

Ik ben nu pas weer kracht gaan voelen. Ik had een baan als teamleider, waar ik 8 jaar eerder met veel plezier en enthousiasme aan was begonnen. Toen er een reorganisatie werd aangekondigd vermoedde ik dat er voor mij geen plek meer zou zijn en ben ik kritisch naar mezelf gaan kijken. Ik realiseerde me dat het management niet bij mij past. Ik had geen idee welke kant op moest. Maar dat er binnen het bedrijf waar ik werkte geen toekomst voor mij was, was wel duidelijk. Dat gaf natuurlijk veel onzekerheid, ook omdat ik hoofdkostwinner ben en de financiele situatie niet zo rooskleurig was.
Op de andere kaart met een massa water, is het water minder woest. Dit bruggetje ziet er avontuurlijk uit, daar houd ik wel van. Het voelt als een uitdaging en een leuke inspanning om aan de overkant te komen. Dit mag wel aanwezig zijn in mijn leven. Liever niet meer de woeste massa, waar ik het gevoel had dat wanneer ik in de stromende massa viel, ik er niet meer uit zou komen.

’MARILEEN: ‘Wie weet kijk ik op mijn 90e nog steeds vooruit!

img_2682

Mijn gezin (olifanten-kaart) is een onderdeel van mijn droom, de liefde en de zorg die ik voor hen heb. De combinatie van mijn baan als teamleider en het zorgen voor de kinderen, voelde als heel hard werken. Nu heb ik weer wat meer ruimte voor mezelf, wat ik me ook meer heb voorgenomen. Zo staan de olifanten met de neuzen dezelfde kant op en dat sluit mooi aan bij mijn droom. Ik voel me vaak als de voorste olifant, maar zou wel eens wat meer achteraan willen lopen, me willen laten leiden.

In mijn bedrijf ben ik veel aan het zaaien op het gebied van netwerken en dat gaat een keer bloeien. Het punt waar ik nu sta voelt als een vrije vlucht, als een vliegende vogel. Het is soms stormachtig, maar wel stevig. Dit voelt heel lekker, om ideeën te hebben en mijn plannen te ontvouwen’.

Als ik mijn droom heel groot mag maken:

‘Mijn droom hoeft door mij als persoon in dit leven niet gerealiseerd te worden, maar ik wil een aanzet geven. Namelijk, ik wil een aanzet geven om het bewustzijn zo groot te maken bij mensen, dat voedingsindustrie en farmacie niet meer zo’n macht hebben. Om het wat dichterbij het nu te halen, wil ik voor over een jaar meer bewustzijn creëren bij de consumenten, door het geven van workshops en het begeleiden van mensen met lichamelijke klachten. Dat steeds meer mensen in het oerwoud van bewerkte en ongezonde producten, ook gezonde keuzes gaan maken waarmee je goed voor jezelf zorgt’.

Is deze droom er altijd al geweest?

‘Dan leven we in een wereld waarin er geen geld verdiend wordt ten koste van de gezondheid van mens en dier, waarin er geen leugens meer worden verkocht en geen angst meer wordt gezaaid. Nee, ik ben hier pas mee begonnen doordat ik een keuze moest maken naar aanleiding van de reorganisatie. Dit viel samen met een zoektocht op het gebied van mijn eigen gezondheid. Ik ben opgegroeid met mijn allergie en eczeem.

Mijn moeder nam me vroeger mee naar alternatieve therapeuten, nadat we alle reguliere methodes hadden geprobeerd. Tot nu toe heeft nooit iemand me ergens helemaal vanaf geholpen, maar het heeft wel een voedingsbodem gecreëerd voor mijn droom van nu. Op een gegeven moment kreeg ik het er op beide vlakken (medisch en alternatief) helemaal genoeg van. Ik ben toen energie gaan steken in acceptatie. Toen ik een paar jaar geleden me er wat meer in ging verdiepen, begon ik te zien hoe raar die wereld van de voedingsindustrie in elkaar zit. En hoeveel je kan bereiken door een gezonde leefstijl. Zo is ‘Voeding van Leen’ ook veel groter dan alleen voeding. Ik heb ook aandacht voor stresshantering en beweging.

Een andere droom is het beginnen van een wegrestaurant, met een echt gezond aanbod. Een Paleobar of een smoothietent… Het zou leuk zijn als dit naast een MacDonalds komt! Dit kan voor nu wel een haalbare droom zijn. Zo ga ik ook samenwerken met restaurants. Er is dus een link naar de horeca, wie weet wat daaruit ontstaat. Samenwerken vind ik sowieso erg leuk om te doen. Je kunt elkaar uitdagen, inspireren, waardoor ik ook weer verder kom in mijn ideeën en meer dingen kan uitzetten’.

’MARILEEN: ‘Wie weet kijk ik op mijn 90e nog steeds vooruit!

Zit bij jou ook het verlangen dit op scholen te doen?

‘Ja dat lijkt me heel leuk, daar is ook zoveel winst te halen! Voor de school waar mijn kinderen op zitten, mag ik blogs schrijven, mits het maar niet té confronterend is. Terwijl als het aan mij ligt, ben ik eerlijk in feiten. Bijvoorbeeld, hoeveel suiker er in voedingsmiddelen zit. Ik wil daarin mensen aan het denken zetten. Als ze de verpakkingen moeten geloven, zijn alle pauzekoeken en pakjes drinken gezond, maar het tegendeel is waar. En er is zoveel meer mogelijk dan een boterham met kaas in je lunchtrommel.’

Wat waren de dromen voor jou als kind?

‘Ik weet nog één ding heel goed. Als kind wilde ik banketbakker worden. Ik hield veel van bakken en van snoepen. Voor een deel komt die droom dus terug in mijn bedrijf. Nog steeds wil ik bakken en lekkere dingen maken, maar dan op een verantwoorde manier.

Als puber vond ik talen heel leuk en ben ik taalkunde gaan studeren. Toch ook weer iets anders’.

Hoe ziet jouw leven er over een jaar uit?

‘Als ik het mag zeggen, dan heb ik elke maand een workshop en een restaurant training, elke week 4 klanten, leef ik van mijn bedrijf en heb ik een grote moestuin zodat we verse groenten van het seizoen kunnen gebruiken in de workshops.

We zijn allemaal zo hard aan het zwoegen
en aan het jongleren met
alles wat moet’.

Daarbij is mijn gezin belangrijk en dus ook de financiële situatie. Zo mogen beiden niet vallen. Ik verwacht dus ook van mezelf, dat mijn bedrijf over een jaar goed loopt. Ik heb vier maanden de tijd waarin ik nog mijn salaris ontvang. Ik ga alles op alles zetten, maar wel met liefde voor mezelf. Over een jaar is zeker reëel’.

Waar heb jij tijdens een dag behoefte aan?

‘Ik word heel blij wanneer ik weet dat ik aan mijn bedrijf mag werken. Het is wel werken, maar niet zoals ik gewend was. Er wordt niet meer van mij verwacht dat ik om 8.30 achter mijn bureau zit, maar ik kan mijn eigen week indelen..
Ik breng iedere dag de kinderen naar school, zoek vaak een moment om even naar mijn moestuin te gaan en probeer af en toe vrij te maken om te lezen of nieuwe recepten uit te proberen

Een paar keer per week, ga ik een uur naar de moestuin. Als ik uiteindelijk een grote moestuin heb, wil ik daar iedere dag een uur werken, wanneer mijn tijd dat toelaat. Tijdens het werken in de moestuin ontspan ik en raakt mijn hoofd leeg. Lekker zen.In de hangmat liggen vind ik veel moeilijker, want dan ‘moet’ ik niks doen. Op die momenten lees ik dan vaak studieboeken.
Een tijdje geleden heb ik deelgenomen aan een vrouwenweekend. Die sisterhood heb ik gemist en die probeer ik nu op verschillende manieren meer vorm te geven in mijn leven. Contacten met mensen voedt me ook. Ik kan niet alles in mijn eentje uitwerken’.

Hoe kijk jij op je oude dag, terug op je leven?

‘Ik hoop dat ik een verschil heb kunnen maken. Belangrijker is dat ik bij mezelf heb kunnen blijven, dat ik trouw aan mezelf ben gebleven. Wie weet dat ik op mijn 90e nog steeds voedingsadviezen geef! Hopelijk mag ik meemaken dat we gezonder oud worden. Ik wens ook dat ik op mijn 90e nog steeds vooruit kijk, heerlijk lijkt me dat.’

Tot slot, welke kaart heb je voor nu nodig om je droom te leven?

‘De kaart met de bloemknop: kiemkracht! Een beetje zon, een beetje water, een beetje aarde’.

Dank je wel Marileen, voor ons inspirerende gesprek en fotoshoot. Ik wens je veel kracht en plezier toe met je mooie werk! Binnenkort komt het verhaal van Rianne online, van kleinedingen.nl :-)

Ik ga fietsend mijn droom achterna…

Ik ga fietsend mijn droom achterna…

Je kent het vast wel: je loopt rond in je huis en je vraagt jezelf af waarom je toch zoveel spullen hebt. Voor je gevoel hebben deze spullen jarenlang een belangrijke rol gespeeld in je leven. Er hangen immers herinneren aan vast én je hebt het ook nog van die ene leuke persoon gekregen. Voor je gevoel is het onmogelijk om hiervan los te komen! Maar stel je nu eens voor dat jouw leven niet meer wordt beheerst door alle rompslomp. Zie daarbij een leven voor je waarbij je vanuit rust en geluk, ruimte hebt voor jouw talenten. Wat een fijn leven zul je dan hebben! :-) In deze blog wil ik je daarin ook inspireren en motiveren, om in beweging te komen vanuit jouw verlangen. Zo ga ik over een week, fietsend mijn droom achterna… Wat die droom precies is? Lees maar verder ;-)

 

Leven vanuit de eenvoud.

 

Ik kan je zeggen, ballast verdicht jouw kijk op de wereld. Wanneer jij minder wordt omgeven door materie en verplichtingen, ontstaat er ruimte om te genieten van de kleine dingen in het leven. Hierdoor ontstaat ruimte om de schoonheid van het leven te ervaren.
Nu ga ik over een week fietsend door Nederland (vergezeld door o.a. mijn camera), om de schitteringen van het leven vast te leggen. En met deze schitteringen bedoel ik: verhalen van mensen die ik tegenkom. Ik ben benieuwd naar hun manier van leven, hun dromen, maar ook de beperkingen waar ze tegenaan lopen..
. Eerlijk gezegd ga ik er vanuit dat verhalen als: ‘Had ik maar die ene mooie auto gehad of had ik maar lekker veel geld om kleding te kopen’, minder op de voorgrond zullen treden. Ik geloof dat we allemaal deze behoeften wel in ons kunnen hebben, maar voelt dit als dé essentie van ons bestaan?

 

Mijn belangstelling voor wat écht belangrijk is in dit leven, is voor mij al een groot gedeelte van mijn leven aanwezig. Het werd me al snel duidelijk dat je meer plezier, energie, geluk en voldoening haalt uit je dagelijkse leven, wanneer jij niet wordt beperkt door: relaties die energie slurpen, (verplichte) werkzaamheden die niet bij jou passen en de spullen in jouw huis die je een zwaar gevoel geven.
Hoe kijk jij op dit moment naar jouw leven? Op welke gebieden mag je meer licht laten schijnen? De tekst op de foto hierboven, maakt me iedere keer bewust van het feit dat we lichter mogen én kunnen leven! Mocht je meer willen weten hoe jij jouw leven ‘opruimt’? Ik schreef er een artikel over: Je leven opruimen-3 tips

Ik ga fietsend mijn droom achterna...

 

Mijn droom / verlangen

 

Zoals ik al vertelde in Ik ga op reis en neem mee… stap ik over een week op de fiets. En nee, dat kan niet met al mijn bezittingen. Mijn doel is om alleen het essentiële mee te nemen en de vrijheid te voelen, van alleen dát wat ik nodig heb. Voor mij is dat een onderdeel van mijn droom / verlangen. Namelijk, vrijheid ervaren door de keuze te hebben om plaats onafhankelijk te leven en werken.  Voor mij betekent dit ook dat ik wel een basis-plek wil hebben, waar ik iedere keer naar terug kan keren.
Voor nu is mijn droom dat ik de wintermaanden doorbreng in Oostenrijk (lekker in de sneeuw en de prachtige bergen), werkend voor Schitterend Leven (online trainingen ontwikkelen, fotografie, inspiratie-sessies in de bergen en om de kosten te drukken werken in een Bed & Breakfast). Deze droom wil ik over niet al te lange tijd al gaan realiseren. Zo ben ik van plan om de hele maand januari naar Oostenrijk te gaan. Ik kijk er nu al naar uit!!!

 


De andere maanden wil ik in Nederland wonen (evt. afgewisseld met een ander Europees-land). Daarbij vind ik leven in vrijheid en eenvoud belangrijk, maar wel met de gezelligheid van mensen. Daarin lijkt mij een Tiny House een leuke én mooie oplossing. Het is ook niet voor niets dat ik nu ga fietsen… Wie weet kom ik een leuke plek tegen, waarvan ik denk: Hier zou ik wel kunnen aarden!

 

Vind je het leuk om mij tijdens mijn fiets-reis te ondersteunen (Lees: fietstassen, wind-regen jas, overnachtingen)? Via de DONEER – KNOP (rechts-boven) kun je een donatie doen. Je bent helemaal vrij in wat je doneert :-)

 

Wat is jouw droom / verlangen? Wat heb je ervoor nodig om deze droom ook daadwerkelijk neer te gaan zetten? Ik vind het leuk wanneer je dit hieronder laat weten of via info@schitterendleven.nl

Evelien: ‘’Ik moet in beweging zijn om mijn weg te vinden’’.

Evelien: ‘’Ik moet in beweging zijn om mijn weg te vinden’’.

Evelien is vandaag voor een aantal maanden naar het buitenland vertrokken. Zo begint ze in Ierland, om daar een week te gaan wandelen (in haar eentje). Van daaruit gaat ze verder op reis. Dat vrijheid belangrijk is voor haar, dat werd wel duidelijk tijdens ons leuke gesprek. Evelien is graag in beweging, het liefste is ze wandelend op pad. Ze had zich opgegeven voor de rubriek ”Schitterende vrouwen met een droom”, waarbij ik de dromen van vrouwen vastleg in woord en fotografie. Vorige keer was het die van Dominique.
En dit keer de droom van Evelien. In dit artikel dus ook een mooi beeld van een inspirerende vrouw.

 

Waar verlang jij naar?

 

‘’Het lijkt me heel tof om de wereld over te lopen. Ik ben aan het nadenken over welke manieren er zijn om te werken en te leven, terwijl ik op weg ben. Vroeger als puber was reizen al mijn droom. In de laatste ¾ jaar heb ik veel gereisd en heb ik gemerkt hoe geweldig het is om plekken te leren kennen zoals ze echt zijn, niet alleen de toeristische dingen.

 

Wat ik gemerkt heb van alleen op weg zijn, is dat ik wel moet. Ik kan me achter niemand verschuilen, ik heb alleen mezelf. Dit vind ik erg fijn!’’

 

Welke versie van jezelf ben jij wanneer je op weg bent?

 

>‘’Wanneer ik op reis ben, voel ik me zelfverzekerd en heb ik meer zelfvertrouwen. Ik vind het dan bijvoorbeeld heerlijk om alleen te eten in een restaurant, terwijl dat ik dit in Nederland niet snel zal doen. Al leer ik steeds meer om dat ook hier gewoon te doen.’’

 

Waarom ben jij op reis wel helemaal jezelf?

 

“Op het moment dat ik op weg ben, heb ik niet mijn spullen en geen bekende mensen om me heen. Ik heb alleen mezelf.  De komende vier maanden ga ik ervaren of ik het op weg zijn ook fijn vindt voor langere tijd. Ik ben in een onderzoekende fase. Het kan zo zijn dat ik over twee maanden denk: ‘Nee, dit is het niet’ of dat ik denk ‘Dit is heel erg gaaf’. Ik sta er open in.’’

Evelien: ‘’Ik moet in beweging zijn om mijn weg te vinden. Als ik blijf wachten, kom ik er niet’’.

Foto door Aleid Collaris

Wat geeft jou vrijheid?

“Het hebben van ruimte voor mezelf en voor de dingen die ik wil doen geeft mij vrijheid. Ik heb vanaf mijn puberteit altijd een relatie gehad. Ik heb nu de behoefte om vrij te zijn. Zo heb ik de duidelijke keuze gemaakt dat ik 19 september vertrek naar Ierland. Dat voelt voor mij als vrijheid!”

Volgens mij loop je niet voor jezelf weg!?

“Mijn droom is dat ik blij ben met mezelf. Ik hoef vrijheid niet te hebben, maar wil het wel voelen. Ik voel het nu vooral wanneer het er niet is en dat kost veel energie. Daar word ik niet vrolijker van. Langzaam herken ik steeds meer signalen van mezelf wanneer ik teveel geef. Als ik mijn huis niet onderhoud is dit omdat ik geen energie heb. Die heb ik dan al weggegeven. Een vriend zei eens tegen mij: “Ik zie jou heel veel geven, maar krijg je wel wat terug? Dit heeft me aan het denken gezet. Hier heeft hij zeker een punt.”

 

‘’Mijn mantra voor de komende maanden gaat zijn:
ik ben trouw aan mezelf’’.

 

Waar heb jij op een dag behoefte aan?

 

‘’Ik heb behoefte aan zon. Daar word ik blij van. Wel grappig, want als ik reis, reis ik eerder naar het noorden. Daar zijn veel minder zonuren dan in het Zuiden! Daarnaast heb ik behoefte aan rustig wandelen. Dit kan ook al een wandeling naar de supermarkt zijn. Wandelen is erg belangrijk voor mij. Het is een bewuste keuze om mezelf in beweging te houden en tijd met mezelf door te brengen.  Het is gelijk ook een goede stimulans om niet achter mijn laptop te blijven zitten.

 

Op een zondagochtend hardlopen, dat is ook zeker een behoefte. Ik vind het fijn om daar dan de tijd voor te nemen. Soms ben ik wel 1,5 uur weg. Ik ren een stuk en als ik zin heb op een bankje te zitten doe ik dit. Ik neem de tijd om gedachten die naar boven komen op te schrijven. Ik moet in beweging zijn om mijn weg te vinden. Als ik op een kaart blijf kijken, kom ik er niet.

 

Ook het volgen van mijn eigen tempo is een behoefte voor het moment. Op het moment werk ik bijvoorbeeld alleen als ik wil werken. Het scheelt dat ik nu weinig werk heb.”

 

Hoe zie jij dat de komende tijd voor je?

 

De komende tijd zie ik voor mezelf als een adempauze. Ik heb geld kunnen lenen om een nieuwe laptop te kopen voor het doen van mijn fotografiewerk. Het lenen van geld vind ik lastig, hoewel het me nu wel de ruimte geeft om dit te doen.
Ik loop met veel vragen rond: Hoe ga ik het financieel doen, waar ga ik wonen of hoe lang blijf ik reizen. Wel duidelijk is dat mijn mantra voor de komende maanden is: Ik blijf trouw aan mezelf.’’

 

‘’Ik ben nu bij mijn stip aan de horizon aangekomen.
De komende maanden zullen uitwijzen
wat mijn nieuwe doel zal gaan zijn
en daar kijk ik erg naar uit.’’
Evelien: ‘’Ik moet in beweging zijn om mijn weg te vinden. Als ik blijf wachten, kom ik er niet’’.

Foto door Aleid Collaris

 

Ik vind het heel inspirerend en moedig dat je dit gaat doen!

 

‘’Als er een moment is dit te doen, dan is het NU! Wat ik heel erg geleerd heb van mijn oma, is dat ik geen spijt wil krijgen van iets wat ik niet gedaan heb. Ik wil trouw blijven aan mezelf.’’

 

Wat zeg jij tegen de 10 jaar jongere Evelien?

 

‘’Het wordt echt beter. Wees niet bang, daag jezelf uit. Ik voelde mij vroeger een grijze muis. In die tijd wilde ik niet gezien worden, want ik had het gevoel dat ik anders was. Ik zag mezelf niet in een hokje passen. Ik was gewoon Evelien. Dat is ook een reden dat ik uit Breda ben verhuisd. Loskomen van dit beeld van mezelf en dat is me gelukt! De Gangmakerij was, en is, voor mij een warm bad.’’

 

Hoe ziet jou leven er over 10 jaar uit?

 

‘’Met een hele grote grijns zeg ik: Ik heb geen idee! Ik voel dat ik bij mijn stip aan de horizon aangekomen ben. De stip die ik 10 jaar geleden heb neergezet voor mezelf. De komende maanden zullen uitwijzen wat mijn nieuwe doel zal gaan zijn en daar kijk ik erg naar uit”.

 

Hoe hoop jij later terug te kijken op je leven?

 

‘’Ik hoop dat ik vooral ontwikkeling zie en dit ervaren heb. Dat ik mezelf heb uitgedaagd, kansen heb gezien en benut. Dat doe ik nu al en hiervan wil ik meer. Wat ik fijn vind, is dat ik me nu bewust ben van wat ik doe en waarom ik dit doe. Ik wil in ieder geval niet terugkijken op mijn leven en denken: had ik dit of dat nu maar wel gedaan”.

 

Dank je wel Evelien, voor dit openhartig gesprek. Neem ook eens een kijkje op de website van Evelien: www.evelienopweg.nl 
Dominique: ‘Ik zie het leven als een speeltuin’

Dominique: ‘Ik zie het leven als een speeltuin’

DE DROOM VAN DOMINIQUE

Dominique en ik kennen elkaar van Dé Plek (flexwerk-plek in Leiden). Hier werkt zij voor haar bedrijf Pause to play. Pause to play biedt persoonlijke coaching en meditatie trainingen. Dominique wil met haar bedrijf, rust (Pause) en beweging (play) meegeven aan haar cliënten.  Mensen (aan)raken en inspireren, is wat Dominique graag doet.  Op Dé Plek ging ik in gesprek met deze schitterende vrouw en stelde haar vragen op het gebied van dromen, verlangens en vrijheid. En natuurlijk kon een fotoshoot niet ontbreken ;-)
Ben je benieuwd naar het verhaal van Dominique? Lees dan gauw verder. 

 

DOMINIQUE, WAAR VERLANG JIJ NAAR?

 

”Sinds ik begonnen ben met Vipassana meditatie (een aantal keer een 10 – daagse retraite in België), merk ik dat dit een belangrijke bijdrage heeft geleverd hoe ik in het dagelijkse leven ben gaan staan. Ik ben me veel minder gaan richten op de externe wereld. In plaats daarvan ben ik meer naar binnen gaan kijken. Hoe verder ik in dit proces kom, hoe meer ik leer mijn gedachten te overstijgen. Mijn verlangen is dus ook om mijn negatieve identificatie los te laten. Geloven in mezelf, dat ik me niet laat meesleuren door gedachten van het ego. Ik wil zelf de keuze kunnen maken dat ik in het ZIJN kan stappen. Het leven te ervaren als een spel. Dit probeer ik ook bij mijn cliënten toe te passen”. 

 

”Het aardse leven zie ik nu als een speeltuin”.

 

IN HOEVERRE IS DIT NU AANWEZIG IN JOUW LEVEN?

 

”Dit komt in vlagen. Ik zak vaak weer in mijn identificatie van mijn gedachten en emoties. Ik probeer toch iedere keer weer gewoon te ‘zijn’. Ik zoek daarin niet meer de liefde en erkenning van anderen. Dat is voor mij onafhankelijk zijn, dat niet meer nodig te hebben. 

Authentiek zijn is voor mij ook erg belangrijk. Erkennen dat je bijvoorbeeld pijn ervaart. Dus niet alles inslikken, maar jezelf laten zien en kwetsbaar zijn. Op mijn vijftiende begon ik me hier meer bewust van te worden. Op die leeftijd las ik voor het eerst een boek van Eckhart Tolle. Dat was mijn ‘bijbel’ geworden”. 

 

Dominique: ik zie het leven als een speeltuin

Foto door: Aleid Collaris

Dominique: ik zie het leven als een speeltuin

Foto door: Aleid Collaris

 

 

WAT HEB JE DAAR VOOR JEZELF ALS VIJFTIENJARIGE UIT KUNNEN HALEN?

 

”Ik las dit boek en ik dacht, ‘het klopt, dit is het’! Misschien begreep ik niet alles, maar het heeft me in ieder geval getriggerd om het nog vaker te lezen. In die tijd heb ik een spirituele ervaring gehad en dat was heel intens. Ik probeerde in dit boek antwoorden te zoeken voor mezelf. Mijn spirituele ontdekking en tevens mijn verlangen / droom is in deze tijd ook ontstaan. Het was wel echt de voedingsbodem voor alles wat nu belangrijk voor mij is. Op een geven moment ook volledig in de ratio. Ik heb gestudeerd op het gebied van de wetenschap, heb hier meer de ‘harde’ kant van mezelf leren ontdekken”. 

 

IN WELK OPZICHT IS VRIJHEID AANWEZIG IN JOUW LEVEN?

 


”Ik zie het leven als een speeltuin. Wie we echt zijn in de essentie, is de realiteit. Wat mij de vrijheid geeft is om de switch te kunnen maken tussen het geloof in het spel van het leven en het besef wie ik in essentie ben.

 

Ik wil graag tools geven aan mensen om zich te kunnen bevrijden van hun innerlijke pijn. Volgens mij kun je voor jezelf geen groter cadeau wensen. Dan pas kun je leven vanuit je essentie, creëren wat je wilt. Er zijn geen beperkende gedachten meer. Wetende dat dat kan is zelfbevrijdend. Ik vind het heel inspirerend om hier een bijdrage aan te leveren. Dingen lichter maken, luchtiger… Ik heb de dingen vaak zo donker gemaakt, beladen en ik ben zo serieus geweest. Ik heb er volledig in gezeten, dus ik snap als geen ander hoe beperkend en onderdrukkend dit kan zijn.” 

 

IS JOUW DROOM HIERUIT TOT STAND GEKOMEN?

 

”Jazeker. Het inzicht, dat ik naar mezelf mag kijken, geeft zo’n bevrijding. Erkennen dat ik controle heb over mijn eigen leven, heel fijn!”

 

Dominique: Ik zie het leven als een speeltuin

Foto door: Aleid Collaris

 

Welke grootse dromen had jij als 5 – jarig kind?

 

”Ik vond de vraag ‘Wat wil je later worden’ heel moeilijk. Ik kwam niet verder dan juf en later stewardess. Toen ik een keuze moest maken voor een studie, wilde ik officier van justitie worden, geen idee waarom. Het klonk gewoon interessant haha. Dat ik iets moest betekenen in de wereld was er al wel.”

 

WAAR WERD JE ALS KIND HEEL BLIJ VAN?

 

”Ik werd heel gelukkig van mensen om me heen, vriendjes en vriendinnetjes. Letterlijk de verbinding. De gedachte dat alles altijd gezellig moest zijn. Ik wilde dat er gelachen werd, dat iedereen het leuk had. Ik was als kind een bemiddelaar. Ik nam gepeste kinderen op sleeptouw. 

 

De droom was er wel om de wereld over te reizen. Daar geef ik nu ook vorm aan. Voor mij is het reizen over de wereld heel lang een vlucht geweest voor deze realiteit. Hoe dichter ik nu bij mezelf kom, hoe minder die noodzaak is. Ik heb steeds minder de behoefte ”Ik wil weg, omdat ik eruit moet”. Ik ben heel oké in dit huis, in dit leven. De intentie waarom te reizen is veranderd. De behoefte is niet verdwenen, maar het is minder moeten geworden, meer mogen.”

 

WAT IS JOUW DROOM OVER 5 JAAR?

 

”Ik denk dat het zeker nog in dezelfde lijn zit. Op dit vlak van bewustzijn is nog zoveel te ontdekken. Vanuit die staat te creëren. Wat ik hoop over 5 jaar is meer kennis online te delen, vloggen, online trainingen en wat me echt tof lijkt, is de wereld overtrekken. Overal een beetje werken, lezingen geven. Wel heel groots gedroomd, weet niet of dat over 5 jaar haalbaar is, maar who know’s! Het lijkt me fantastisch om zoveel mensen aan te raken. Ik denk dat dit de kern is van waaruit ik mag leven.
Wanneer je me dit een jaar geleden had gevraagd, was dit nog zo anders”! 

 

 

 

Dank je wel Dominique, voor dit openhartige en fijne gesprek. Wil je meer weten over Dominique of wellicht heb je interesse voor een coach-gesprek? Neem dan een kijkje op haar website: www.pausetoplay.nl of Facebook.