29 jaar | Een brief aan mezelf

29 jaar | Een brief aan mezelf

Lieve Aleid,

Een paar weken geleden heb je de 29 jaar aangetikt. Je zit zowaar in je dertigste levensjaar en hebt veel bijzondere plannen voor de komende maanden. Mooi hoe je jouw levenservaringen bent gaan vormgeven in een schitterend leven. Schitterend Leven is zowel jouw levenskunstproject als je onderneming, maar bovenal hét leven dat jij wilt leiden! Ik heb gezien dat dit voor jou niet zonder slag of stoot is gegaan en dat je jaren hebt geworsteld met jezelf, je omgeving, de wereld en het ‘vooropgezette’ plan die leven lijkt te heten.

 

Je maakt het je dikwijls niet makkelijk, maar opgeven zul je niet zomaar. Daarvoor is jouw enthousiasme en doorzettingsvermogen te groot. En juist dat gegeven maakt dat jouw leven uit steeds meer mogelijkheden is gaan bestaan. Ondanks – of misschien wel dankzij – de fysieke beperkingen die op het moment ook een onderdeel zijn van jouw leven.
Aleid, je mag ontvangen! Ook al ben je graag op jezelf, het is heel gemakkelijk om je daardoor te verstoppen voor hoe jij je eigenlijk écht kunt voelen. En ja, dat is de afgelopen maanden vaak niet zo fijn geweest, maar schaam je daar alsjeblieft niet voor. Jij bent degene die zelf leiding neemt over je leven en nauwkeurig kan voelen wat wel en niet goed is voor jou. Dus luister daarnaar. Alleen dan kun je veel betekenen voor zowel jezelf als voor je omgeving!

 

Datgene wat je onderweg
bent tegengekomen in je leven en tijdens
je (fiets)reizen, pas je toe in alles wat je doet.

 

Een lichte wereld

 

Nu ben je weer in jouw geliefde bergen. Een wereld waar jij je zo blij en (meer dan) thuis voelt. Alsof je er vandaan komt, zo vertrouwd voelt het voor jou. En bovenal, je doet er veel inspiratie in jezelf op. Het berglandschap om je heen ervaar je als schitterend, maar het is ook alsof het je meer naar binnen laat keren. Misschien wel meer dan bij jouw fietsreizen. In de bergen kun je het makkelijkste puur ‘zijn’ en dat maakt dat er veel levenslust in jou naar bovenkomt. Het speelse, onbevangen, vrolijke en pure kind zie ik naar voren komen. Of eigenlijk, jouw essentie komt hier helemaal tot haar recht.
Het afgelopen jaar ben je meer en meer vanuit licht gaan leven. Je ervaart het licht in jezelf, bij anderen en in de wereld. Dat je voor onbepaalde tijd bent gaan fietsen, heeft hier voor een groot deel aan bijgedragen. Ook het leven hier in de bergen, heeft vorig jaar een verschil gemaakt. En nu ben je de stap gaan maken om vanuit Schitterend Leven andere vrouwen te begeleiden naar een licht(er) leven, vanuit het licht in zichzelf. Datgene wat je onderweg bent tegengekomen in je leven en je (fiets)reizen, pas je toe in alles wat je doet. Daar inspireer, motiveer en raak je heel wat mensen mee. Is dat ook niet wat je heel graag wilt?!

 

Eind oktober van het afgelopen jaar, ben je weer op de (bamboe)fiets gestapt. Net voordat je aan je reis begon, kwam je een groot thema in jezelf tegen. Dit thema zit op meerdere vlakken, heel diep bij jou. Er zijn dingen heel duidelijk geworden en je bent dit met beide ogen gaan aankijken. Het hoe en wat van het prille begin van jouw leven (ontwikkeling hypofyse-tumor in embryonale stadium), ben je gaan onderzoeken. Je bent tegengekomen wat je diep van binnen wel wist. Je hebt antwoorden gekregen, bevestiging, onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen. Het is een onderdeel van jouw leven dat gezien wil worden. Iets ‘weten’ is voor jou vaak niet voldoende. Dit stuk in jou wil met beide ogen aangekeken worden en alle emoties doorvoelen. Een thema in je leven wat je vooral zelf aan het doorleven bent. Het heeft je tot nu toe al veel gegeven. 

 

Fietsen, fietsen, fietsen…

Zo fietste je een aantal maanden geleden opnieuw de polders in (dit keer als het kleine, eenzame kind). Deze vorm van verlorenheid (die ook bij jou hoort) gaat hand in hand samen met jouw drang naar vrijheid. Je wilt het liefste alles met jan en alleman delen, over datgene wat er in je leeft. Je beleeft op ‘onzichtbaar’ vlak enorm veel. Geregeld komt het stemmetje nog naar boven dat het wellicht te vaag is wat je deelt. Waardoor je je nog veel inhoudt. Heb ook hier vertrouwen in. Mensen die hiervoor openstaan, zullen het willen lezen, horen of met je over in gesprek willen gaan. Vertrouw en stel jezelf hiervoor open! Je hebt zoveel te bieden, het is zonde om je klein te houden. Aan je ambities en plannen ligt het niet, heel goed juist dat je ze hebt. Jouw dromen, doelen en overtuigingen brengen je namelijk ver. Het is jouw leidraad in het leven. Het enige wat je hoeft te doen is hierin je hart en ziel te volgen. Ik hoef hier niet verder over uit te wijden, daarin ben je al trouw naar jezelf toe.

Het valt me op dat nu je weer in de bergen leeft, je totaal niet bezig bent met tijd en welke dag het is. Ook al werk je door aan je onderneming en de ochtenden in het hotel / restaurant, jij ervaart het leven hier meer als rust. Het besef dat je iedere dag de bergen in zou kunnen, maakt je als een jubelend kind zo blij. Die sfeer geeft jouw innerlijke wereld de ruimte voor creativiteit.
Eveneens laat je Schitterend Leven ook in Oostenrijk doorgaan (lichtsessies, wholesale van je kaarten, schrijven van artikelen, werken aan je gedichtenbundel). Zoals jij thuis in Leiden ook zeker geluk ervaart, komt het daar vooral neer op tevredenheid. Hier in de bergen heeft deze tevredenheid plaats gemaakt voor het verlangen naar jouw schitterende leven. Je zou hier makkelijk kunnen wonen. Diep van binnen is het leven hier wat jij zou willen, maar het lijkt alsof iets je nog tegenhoudt. En volgens mij weet jij zelf heel goed waar jij nog meer naar verlangt ;-)

 


Aan de andere kant zit ook die enorme drive in jou om te blijven ontdekken. Je bent nieuwsgierig naar wat er nog meer is aan de overkant. Wat heel mooi is om te zien, is de groei die je hierin hebt doorgemaakt. Vanuit de rust, het vertrouwen én de kracht in jezelf, blijf je ontdekken en verdergaan. Je zit ook niet voor niets op de ‘scheidslijn’ van Steenbok (aarde) en Waterman (lucht). Je ergens willen settelen / aarden, doe je het liefste in combinatie met leven in vrijheid; gaan en staan wanneer je wilt. Dat je sterk vanuit idealen en je intuïtie leeft, is niet vreemd voor jou. Je bent niet aan het vluchten, omdat het gras bij de buren misschien wel veel groener is. Nee hoor, jouw ontdekkingstocht ben je gaan maken vanuit jouw verlangen om het licht in jezelf én in andermans leven te laten schijnen. En is dat niet wat jij stiekem je hele leven al wilt? Je hebt hier handen en voeten aan weten te geven. Je bent ‘klaar’. Zoeken, twijfelen, worstelen, leiden en lijden door angst…. Het hoeft niet (meer).
Ervaar jouw ziel als je werkgever en er zullen vele mooie dingen op je pad verschijnen. 


Een brief aan mezelf

Een brief aan mezelf

Lieve Aleid,

het is vandaag alweer je 28e verjaardag. Deze dag breng je door in het koude (-20 C), maar o zo mooie Oostenrijk. Weet je nog dat je hier voor het eerst kwam toen je 5 jaar oud werd? Je vierde je verjaardag met het gezin en jullie maakten een tocht door de sneeuw, met een huifkar. Wat vond je dat leuk en hoe blij was je met je cadeau: de roze dinosaurus, die je aan alle kanten kon openklappen (waar pennen, potloden, gummetjes uit kwamen). Je kunt je die dag nog goed voor de geest halen, juist de gezelligheid met je familie was voor jou als kind al belangrijk. Dit gaf jou veiligheid en je voelde je geborgen (die huifkar, waar jullie dicht op elkaar zaten met een deken over je heen, staat voor jou hiervoor symbool). Maar ook alle andere ski -en kampeervakanties droegen hieraan bij. 

 

Brief aan mezelf

Schladming / Rohrmoos; 23 jaar geleden

Brief aan mezelf

 

Wat je toen nog niet wist: je droeg iets bij je, waar je een paar jaar later last van zou krijgen. Toen je jouw 15e verjaardag vierde, was je net 3 weken uit het ziekenhuis, n.a.v. de hersenoperatie. Je was nog maar net begonnen met de vele medicijnen, je had hamsterwangen van de dexametason, je was overprikkeld / snel uitgeteld en bleef maar drinken en plassen. Ook al zat je toen in een hele zware periode (lichamelijk en geestelijk), je hebt het 1,5 jaar daarna wel weten om te buigen naar iets wat je wel aankon. Je ging naar het speciaal onderwijs en deze stap heeft jou een enorme drive gegeven. Net als dat je van daaruit de stap hebt gezet, naar Leiden te gaan om daar te studeren.


En niet te vergeten, een aantal maanden geleden…. Je pakte de fiets en zonder erover na te denken, begon je vanaf dat moment je hart te volgen. Prachtig om te zien, dat je geheel je eigen pad bent gaan volgen / fietsen en je verwachtingen, angst en zorgen overboord hebt gegooid. Ook al heb je voor nu de fiets omgewisseld voor je wandelschoenen en ski’s, fietsen zul je blijven doen. Maar ook zul je blijven ontdekken, blijf je onderweg en zul je mensen inspireren en motiveren hetzelfde te doen. Het enige wat je hoeft te doen is je hart volgen en gaan!
DOE, DROOM, ERVAAR, BELEEF, HEB LIEF, VERTROUW en LEEF!

 

En nu ben je bezig met het vastleggen en delen van de schoonheid van het leven, vanuit de schitterende bergen van Oostenrijk. Sinds de 5-jarige Aleid hier voor het eerst kwam, heb je altijd weemoed gehad naar de Oostenrijkse Alpen. Doe er iets moois mee!

Brief aan mezelf

Als de 28-jarige Aleid heb je door de jaren heen veel kwaliteiten en vaardigheden ontwikkeld. Je laat tegenwoordig duidelijk zien dat je jouw eigen baas bent, je vanuit je eigen energie / ziel / kwaliteiten werkt en meer leeft dan ooit te voren. Je wil anderen laten zien, hoe mooi de wereld en het leven is, ook al zijn deze dingen niet altijd met het blote oog waar te nemen.
Deze schoonheid zit ook in jou, weet je dat wel!? De afgelopen jaren heb ik je hiermee zien worstelen. Als je nu terugkijkt, zie je dan ook dat je hier als kind al mee bezig was? Alles mooi en gezellig willen maken, alles wat los en vastzat tekende jij na. En o ja, weet je nog dat je vaak denkbeeldig zat te fotograferen? Dan zag je iets moois en deed je alsof je het object vastlegde, zodat je het met anderen kon delen.

 

Nu je zoveel jaar later, jezelf en de mensen om je heen meeneemt door jouw lens, begin je pas écht te ervaren dat de schoonheid buiten jou, ook in jezelf zit. Bijzonder om te zien dat dit voor jou een geheel is geworden, dat dit niet meer wordt begrensd door het een of ander. Vorig jaar had je de enorme drang om je 27e verjaardag ergens in het buitenland te vieren, in je eentje. Heerlijk vond je het, met aansluitend de yoga-meditatieweek in de bergen van Andalusië. Vervolgens stapte je in het najaar op de fiets en mag je nu je tijd doorbrengen in de bergen… Gaan en staan waar jij wilt, de vrijheid beleven en daardoor jezelf meer en meer te ervaren. Prachtig dat je de moed genomen hebt, hiervoor te gaan! Voor jou is het dé kunst van het leven om met weinig (geld, spullen/materie, opvattingen etc.), een rijk leven te leiden. De kracht van de essentie en eenvoud. Leuk om te zien dat je met een beetje creativiteit, vertrouwen/geduld en moed, een heel eind komt!

 

En zo wens ik je ook je nieuwe levensjaar toe: in liefde voor jezelf, mag je zijn wie je in wezen bent. Ervaar jouw innerlijke kind iedere keer opnieuw en luister wat zij jou te zeggen heeft. Geloof me, zij kent een enorme wijsheid ♡