door Aleid | 9 aug 2018 | Mijn verhaal
Ik weet nog goed wat ik begin dit jaar tegen een vriendin zei: “Diep van binnen voel ik sterk het verlangen om voor een aantal maanden in rust op een mooie plek te zijn, waarbij ik mijn tijd helemaal aan mezelf wijd. Niet zomaar, maar voor mijn helingsproces wat ik al langer wil aangaan”.
Vlak daarna ging ik voor de tweede keer, het hele winterseizoen naar Oostenrijk en werkte ik in een hotel. Een prachtige ervaring (ook op een prachtige plek), maar ook zeer intensief. Ik ben altijd gewend geweest dingen te ondernemen die te zwaar zijn, met de consequenties van dien. Van nature stel ik veel eisen aan mezelf en dat is iets wat nu aan het afbrokkelen is. Het hoeft niet meer.
Waar dit alles op neer komt is het volgende: ik ben ervan overtuigd dat we als mens heel wat in onze mars hebben. We kunnen alles creëeren, veel meer dan we ons beseffen. Wanneer je kanker / een tumor hebt wordt er geprobeerd deze te verwijderen. Heel fijn dat we beschikken over deze technieken en middelen, het heeft heel wat mensenlevens gered. Maar door de jaren heen ben ik me steeds meer gaan beseffen dat ik mijn innerlijke kracht wil aanboren om de tumor die in mijn hoofd zit, met mijn kracht om te buigen. Er contact mee maken, om laag voor laag door velden van energie en emoties te gaan. Want naar mijn idee zit het er niet voor niets. Het zit niet ‘toevallig’ in mijn hoofd en ik heb niet ‘toevallig’ pech dat ik zo geboren ben. Ik ben me verantwoordelijk gaan voelen voor mijn leven en heb de keuze gemaakt dit aan te gaan.
Het lezen van een aantal boeken (o.a. De helende reis – Brandon Bay) en het volgen van therapieën + de lichtopleiding vorig jaar, hebben me doen inzien wat mij te doen staat. Voor mij betekent manifesteren dat ik het gedeelte van mezelf aanga, waar ik al voor de geboorte mee ik aanraking ben gekomen (later meer over dit thema).
Nu weten jullie waarschijnlijk wel dat ik weer op reis ga (dit keer niet op de fiets) en ik onder andere ga beginnen met het schrijven van een boek. En precies wat ik nu schrijf; het zal een boek worden over mijn helende / schitterende reis.
Of je hier nu in gelooft of niet; ik voel sterk wat ik mag doen. Dit komt heel diep uit mezelf. Er is geen druk, stress of bewijsdrang. Ik ervaar sinds kort een enorme drive, kracht en geluk. Er is van alles aan het borrelen en veel dingen lijken ineens op z’n plek te vallen. Het maakt me zo dankbaar! Ik heb niet voor niets de tijd en ruimte om dit nu met beide ogen aan te kijken en de reis naar binnen te gaan maken.
Ik vertrek over een week naar Londen. Mijn lievelingsstad, wat tevens iets anders in mij aanspreekt. En ook dat vind ik heerlijk. Me begeven onder de mensen. Van daaruit heb ik het plan door Engeland en Schotland te reizen en voor langere tijd op een mooie plek te blijven. Het is de tweedeling in mezelf, die aan alle kanten geleefd wil worden.
door Aleid | 22 okt 2017 | Aleid fietst, Europa
Inmiddels is de wind gaan waaien en laten de bomen hun bruine bladeren los. Het regent net wat vaker en iedere keer baal ik dat ik niet een dikkere jas heb aangetrokken. Jawel, de herfst is weer aangebroken en ik vind het heerlijk! De harde wind door mijn haren en de frisse lucht in mijn longen. De warme lucht / energie is uit de lucht en heeft plaatsgemaakt voor een proces van loslaten en ‘schoonspoelen’. En als ik ergens van houd in het leven….. ;-) Dit is ook precies de periode dat mijn inspiratie begint toe te nemen en ik met de wind wil meegaan. Dit alles heeft geleid tot weer een nieuw project. Net zoals vorig jaar, ga ik me de komende tijd niet in mijn gezellige huisje verstoppen. Voor mij is de tijd weer aangebroken voor mijn fiets-project en ik kijk er erg naar uit. Zoals je al in de titel hebt kunnen lezen, ik stap op de (bamboe)fiets met als bestemming: LONDEN!In deze blog vertel ik je meer over mijn bestemming en over het wel of niet laten leiden door angst.
De laatste paar weken hebben we verdriet, angst en walging gekend in ons land. Ik heb het hierbij over een jonge vrouw op de fiets, die zomaar ineens van haar leven werd beroofd. Dit heeft me diep geraakt, waardoor ik mezelf een tijdje voelde wankelen en ineens onzeker werd over mijn project. Ik heb me tot nu toe nooit onveilig gevoeld, maar dit nieuws raakt heel diep. Mijn omgeving spreekt me hier geregeld op aan. Volgens hen moet ik heel voorzichtig zijn! Maar doordat ik nu weer een hele reis maak, wil dat niet zeggen dat ik ineens vanuit angst hoef te leven / fietsen. Dit ben ik dus ook niet van plan. We zijn nu eenmaal heel kwetsbaar en het leven is betrekkelijk. Geniet, heb lief en maak er wat van!
Nu vertrek ik over een kleine week voor in ieder geval 2 maanden om Zeeland, België en een stukje Engeland op de fiets te verkennen. Ik ben vaker in Engeland / Londen, België en Zeeland geweest, maar nog niet in mijn eentje op de fiets. Ik houd van de stadjes van Zeeland, maar ook de Vlaamse steden zoals Antwerpen, Gent en Brugge horen tot mijn lievelings-lijstje. Het lijkt me erg leuk om o.a. deze steden te bereiken, ik heb ze dus ook in het vizier ;-)
Waar ik precies de nachten doorbreng? Ik doe dit via Warm Showers, waar ik vanuit de gastvrijheid van mede-fietsers kan overnachten, eten en wassen.
Ik heb niets vastgelegd (behalve de eerste nacht bij mijn oom en tante), dus het kan altijd nog een andere kant op gaan. Ik vind deze manier fijn! Tijdens mijn reizen ervaar ik des te meer dat ik met de dag mág leven. Wanneer ik veel vooruit plan, dan is de risico des te groter dat ik op een gegeven moment weer veel moet annuleren. Niet alleen doordat ik dan druk ervaar, ik voel me sowieso iedere dag anders en daar hoor ik goed naar te luisteren (door rust te nemen, medicatie bij te stellen of ik pas daar mijn mindset op aan).
KORTOM; deze laatste maanden van 2017 mogen een bijdrage leveren aan mijn persoonlijke groei, geluks-niveau en aan de mooie stappen die ik buiten mijn comfort-zone mag maken. Maar ook wil ik meer ruimte geven aan de ‘licht’ wereld. Omdat ik mezelf niet langer meer klein wil houden, wil ik ook daar meer aandacht aan geven. Ik heb in mijn leven (vanaf mijn kindertijd) al veel mooie dingen mogen ervaren vanuit de licht-wereld. Voor mij is het een hele sterke overtuiging dat alles een geheel is en dat er meer is tussen hemel en aarde. Ik ben gaan voelen dat hier mijn kracht zit, om vanuit de essentie te leven. IK STA OP en voel mezelf niet langer meer het kleine kind die zichzelf niet mag laten zien. Daarbij fiets ik niet langer meer alleen in ons mooie land, maar verlaat ik daarvoor ook onze landsgrenzen!
