Een hersentumor, en dan..?

Een hersentumor, en dan..?

BAMM…  een confrontatie met iets ongrijpbaars. En toch, de mensen die mij echt goed kennen, weten dat het tegelijkertijd wel grijpbaar is. Ze zien me worstelen en zoeken. Tegelijkertijd laat ik het leven zijn zoals het is. Zoals bovenstaande quote mooi zegt: ”Ik geef nooit op”.
Zo heb ik al eens eerder over dit onderwerp geschreven, maar zonder het direct bij de naam te noemen. Het leek me nu goed dit artikel te beginnen met het wél 
bij de naam te benoemen. Het is zoals het is. En ja, ik héb een hersentumor en ja, deze is nog steeds aanwezig in mijn leven én in mijn hoofd. Het is een gegeven dat ik hiermee mag leven en dat ik het in z’n geheel leer te accepteren. In dit artikel dus ook de dagelijkse confrontatie met mezelf (en dit bedoel ik in positieve zin).  

 

DE WIL OM TE LEVEN

 

Waar ik dieper op wil ingaan, is De wil om te leven en Hoe te leven. Voor mij zijn dit grote thema’s, die eigenlijk mijn hele leven al wel spelen. Alleen ben ik er vanaf mijn 14e heel bewust mee in aanraking gekomen. Een zeer bijzondere ervaring tijdens de operatie (waar ik nog wel eens op terugkom in een andere blog), heeft me doen realiseren dat ik iets moois te bieden heb voor deze wereld. De keerzijde van deze ervaring, is dat ik de aardse realiteit liever ontvluchtte. Ik was liever in een mooie, pure en sprankelende wereld, waardoor ik me sterk vasthield aan dit prachtige beeld. De zwaarte wilde ik niet voelen, wilde er van weg.

 

SCHITTEREND LEVEN

 

Mijn ervaringen van de afgelopen jaren, hebben uiteindelijk geleid tot een Schitterend Leven. De sprankeling en het pure, wil ik hier op aarde neerzetten, vanuit de eenvoud van het leven. Doordat ik nu doe waar mijn hart ligt, begin ik te ervaren dat alles steeds meer als vanzelf gaat. De wil om te leven wordt steeds krachtiger, ik wil veel uit het leven halen. Ik wil me dus ook niet meer verstoppen voor de wereld en zeker niet voor mezelf. Ik ben gaan inzien dat ik me niet hoef laten afremmen door allerlei overtuigingen.
Kortom, ik ben gaan leven en ik ga hier iets mee doen. Binnenkort trek ik de wijde wereld in, om andere levensverhalen en dromen vast te leggen.
 En niet alleen dat van een ander, ik zal ook mezelf meer naar voren laten komen. Ik wil jou namelijk laten zien dat we zelf de regie over ons leven in handen hebben. Je hoeft het alleen maar te willen! 

 

Een hersentumor en dan..?

Als peuter had ik al de regie over mijn leven, haha. Het enige wat ik hiervoor nodig had, was de soldaten – outfit van mijn vader ;-)

 

KEUZES VOOR DE TOEKOMST

 

Ik heb het altijd een lastig punt gevonden. Mijn zusjes hadden een zelfde soort leven, ze oefenden dezelfde hobby’s uit en hadden verhalen over dingen die ze meemaakten op school. Ook vriendinnen uit die tijd gingen door en ik snapte er bijna niets meer van, waar ze allemaal mee bezig waren. Ik stond er ineens zo ver vandaan (zowel fysiek als geestelijk), waardoor het uiteindelijk ook maar goed was dat ik naar het speciaal onderwijs in Arnhem ben gegaan. Één van de beste keuzes in mijn leven, want hier begon ik pas weer te leven! Ik zong in twee bandjes en maakte veel vrienden. Ook ík kwam weer thuis met verhalen, maar wel net van een ander soort.
Het was een dierbare tijd, die nog steeds voortvloeit in mijn leven. Ik heb in deze drie jaar weer vaste grond onder mijn voeten weten te creëren. Het was een basis, van waaruit ik verder kon. De wil om verder te gaan om mezelf te ontplooien, was hier geboren. Wat mij een extra kick gaf, was dat ik zelf deze keuze had gemaakt, evenals de keuze om naar Leiden te gaan, voor de studie kunstzinnige therapie.

 

IK GA
en het enige wat ik weet
is dat dít
mijn pad is. De uitkomst?
Geen idee, maar voor nu gaat het om de ervaring,
de mensen / verhalen en mezelf die ik tegen ga komen.

 

EN ZO STA IK OP HET PUNT de vrije wereld in te trekken en laat ik me niet tegenhouden door beperkende gedachten en de mening van anderen. IK GA en het enige wat ik weet is dat dit mijn pad is. De uitkomst? Geen idee, maar voor nu gaat het om de ervaring, de mensen / verhalen, maar ook mezelf die ik tegen ga komen. Met dit doel voor ogen ga ik op pad en laat ik me verrassen.
Dit heeft allemaal te maken met vertrouwen en loslaten. En dat is precies ook WAAROM ik dit doe: de vrijheid en de ruimte voelen dat ik mag leven. De keuze hebben om vanuit deze vrijheid, andere mensen te inspireren en hun persoonlijke schittering vast te leggen. Naar mijn idee hebben we het recht om te zijn wie we in wezen zijn.

 

Zo stond ik op mijn veertiende, voor een levensbepalende keuze. Ik heb tijdens die bijzondere ervaring, mogen kiezen verder te gaan met mijn leven en deze nam vanaf dat moment een andere wending aan. Ik ben een richting opgegaan die wél bij mij paste, waar ik kon gaan groeien en bloeien. En daar schreef ik onderstaand gedichtje over: 

Een hersentumor, en dan..?

Op het moment dat ik dit schrijf, wordt het me ineens heel duidelijk dat het in het leven gaat om keuzes. Op alle vlakken in je leven maak je keuzes. Het is aan jou welke weg je inslaat, welke voeding je tot je neemt, hoe jouw gedachtepatroon eruit ziet, of jij je in negativiteit laat meeslepen en in hoeverre je je alsmaar aanpast aan de ander. Kortom, hoe richt jij jouw leven op een waardevolle én zinvolle manier in…

De levenswijsheid van mijn grootouders

De levenswijsheid van mijn grootouders

In dit artikel laat ik jullie zien, hoe mijn grootouders hun leven (hebben) ervaren. Ik heb gisteren een waardevol gesprek met hen gehad, over de schitterende momenten van het leven.
Ik heb het over mijn opa (93) en oma (91), die samen nog zelfstandig wonen. Ze zijn 61 jaar getrouwd en kennen elkaar al sinds hun jeugd op Ambon (Indonesië). Ze hebben veel van de wereld gezien en op veel verschillende plekken gewoond (vooral Zuid-Amerika), aangezien mijn opa bij de Shell werkte. In dit artikel de levenswijsheid van mijn grootouders!

 

  • WAT ZIJN VOOR JULLIE DE SCHITTERENDE MOMENTEN (GEWEEST)?

 

Mijn oma vertelt het volgende: ”De rust op een dag, zorgt vaak voor mooie momenten. Hierdoor ervaar ik ook de stilte en rust in mezelf. Dit voel ik vooral wanneer opa in de buurt is, anders vind ik het niet fijn.”
Opa haakt hierbij aan:‘Alles was goed. Buiten in de pure natuur. Ecuador, de oever, uitkijken over de rivier en het ontdekken van zoet water dolfijnen. Ik kan die beelden nog oproepen en dat brengt een tevreden gevoel met zich mee. Ik ervaar op die momenten een serene rust, net als toen (zo’n 70 jaar geleden). Mijn verbeeldingskracht is sterk, waardoor ik weer gemakkelijk naar deze momenten kan terugkeren”.

 

 

”Ik wist dat zij voor mij bedoeld was”.

 

 

Voor hen beiden geldt dat ze een gedeelte van hun jeugd hebben doorgebracht in Indië. Zoals mijn oma daar ‘het kind zijn’ sterk kon voelen, was dit voor mijn opa heel anders. Hij was veel alleen, maar vermaakte zich wel goed. Hij had het gevoel zich veel alleen te moeten redden. De grote avonturier in hem, is in die tijd geboren ;-)

 

Na hun jeugd verloren ze elkaar uit het oog. Ruim 60 jaar geleden kwamen ze elkaar weer tegen. Mijn opa liet er geen gras over groeien en nam mijn oma een aantal keer mee uit eten. Dit was niet zomaar iets voor mijn oma, het waren in haar ogen zeer uitgebreide etentjes. Voordat ze mijn opa ontmoette, ging ze nooit uit eten. Dit was dus heel wat voor haar.

 

 

  • IN WELKE SITUATIES VOELDEN JULLIE LEVENSKRACHT?

 

 

Opa: ”Naar mijn idee houdt dit nooit op. Ik ervoer dit vroeger tijdens mijn vele reizen, nu is dit voor mij in de verbeelding aanwezig.”

Voor mijn oma is dit aanwezig in haar geloof: ”Ik kom uit een gezin van kerkgang en dit is iets wat me altijd levenskracht heeft gegeven. De kracht om door te gaan en alles bij elkaar te rapen”.

 

 

  • WANNEER U IN EEN TIJDMACHINE ZOU KUNNEN STAPPEN, TERUG NAAR EEN SITUATIE DIE U NOG EENS ZOU WILLEN MEEMAKEN… WAT ZOU DIT DAN ZIJN?

 

 

Mijn oma vertelt: ”Ik zou graag weer als 14-jarige boodschapjes willen doen, samen met mijn moeder. Door de straten van vroeger, met de slager en de bakker. Ik had meer willen genieten van deze uitjes, erbij willen stilstaan. Ook de momenten dat ik via de achterdeur naar binnenging en riep: Ik ben er weer! Dat zijn voor mij momenten van rust.”

Opa: ‘Ik zou weer een tocht door de bergen willen maken, in Ecuador. Dit was ook een moment van rust en ruimte. Hier zou ik weer van willen genieten”.

 

TOT SLOT, WAT GEEFT U ONS (ALS JONGE MENSEN) MEE IN ONS LEVEN?

 

Mijn oma antwoordt gelijk: ”Oordeel niet te snel”! Waarop mijn opa zegt: ”Blijf in je eigen kracht staan, wat er ook gebeurt. Je hebt alleen jezelf, wees niet afhankelijk van een ander”.

 

 

Kortom, hun boodschap is duidelijk: We mogen bewuster stil staan bij de dingen die we meemaken, of het nu groot of klein is. Het leven gaat zo snel, het is zo voorbij. Blijf contact maken met de kracht en de rust in jezelf.

Project schitterende mensen: Wat is jouw droom?

Project schitterende mensen: Wat is jouw droom?

Deze vraag stelde ik de twee mensen op de foto hierboven. Dit echtpaar viel me op toen ik in een parkje in Florence liep. Ze trokken mijn aandacht, toen ik zag hoe teder en liefdevol hij haar arm aaide. Ze genoten zichtbaar van de zon en van elkaar. Als dat geen liefde is!

Dit raakte mij, waardoor ik sterk de behoefte kreeg hen aan te speken voor mijn nieuwe project ‘Wat is jouw droom in dit leven’? Daarbij wil ik de dromen die in mensen leven, met jullie delen. Ik verzamel verhalen (in binnen – en buitenland) en geef weer waar mensen over dromen. Mensen met verschillende verhalen, achtergronden en culturen!

 

 

Op mijn vraag ‘Wat is de droom in jullie leven’, antwoorden ze het volgende:

 

‘We are Margaret and Eugene from Ireland (Dublin) and we are in the 70’s. On the moment we are enjoying our holiday here in Florence’!
Margaret: ‘I hoped that I was ten years younger, so I had more time. Now we are babysitting on our grandchilderen. We aare seeing them more and that is nice! We enjoy th
is a lot. And of course, healthness is so important. It is the basic, to make dreams come true.’

(Haar man vulde haar aan met een heel moeilijk verstaanbaar accent ;-)).

 

Ze zeiden tegen mij: ‘You have a whole life for you, enjoy it to the fullest!’ Is dat niet een mooie boodschap!? Laten we elkaar helpen herinneren, dat we meer mogen genieten van het leven (ondanks ellende, persoonlijke crisis).
Zoals ze hiermee duidelijk wilden maken: Het leven is zo voorbij, dus laten we er iets van maken!

 

Binnenkort komt hier weer een portret van iemand over de dromen in zijn of haar leven. Wie weet vanuit Salzburg, waar ik nu verblijf!? :-)

 

 

Waar droom jij van in het leven?

 

 

Waarom ben jij hier op aarde?

Waarom ben jij hier op aarde?

Misschien wel de belangrijkste vraag voor ons allemaal; Waarom zijn we hier op aarde? Of beter gezegd, Waarom ben jij hier op aarde? Heb je enig idee?

Een vraag die voor velen van ons centraal staat in het leven, maar waar vaak niet bij wordt stilgestaan. Logisch natuurlijk, we zijn allemaal ‘druk’ met het leven van ons eigen leven. Om nu iedere dag met het ‘waarom’ bezig te zijn, dat schiet er snel bij in. Maar toch, wanneer je dagelijks bewust bent van jouw taak hier op aarde, geeft dat jou waarschijnlijk meer richting in je leven. En meer richtig leidt tot minder stress! 

Waar leef jij voor?

Laten we eens kijken naar waar jouw hart sneller van gaat kloppen. Waarvoor kom jij nu echt in actie? Is dat het verzorgen van je kinderen, iedere dag met dankbaarheid naar je werk gaan of juist de wereld verbeteren door een bijdrage te leveren aan een beter milieu!?

Het kan natuurlijk van alles zijn. Waar het om gaat is, waar kom jij ’s ochtends je bed voor uit. Of door welke leuke gedachten en gevoelens kom je ’s avonds niet in slaap, omdat je bruist van de energie? Ik herken dit maar al te goed. Voor het slapen gaan heb ik vaak veel ideeën voor Schitterend Leven. Hierdoor word ik vaak overspoeld van dankbaarheid en geluk. Dit kan me een boost met energie geven, waardoor ik helemaal niet meer wil slapen (maar vaak ben ik te moe, om dit toe te laten) ;-)

Jouw unieke talenten

Om terug te komen op de vraag ‘’Waarvoor kom jij nu echt in actie’’. Probeer je eens voor te stellen hoe het is, wanneer je leeft vanuit jouw unieke waarden en talenten. Welke kwaliteiten laat jij nog links liggen?

Vaak verstoppen we onszelf, uit angst. ”Want ja, misschien val ik wel op” of ”Ze zullen wel denken”! Tja, denken doen we allemaal en dat zullen we ook blijven doen. Maar is het niet doodzonde, wanneer je jouw unieke talent blijft verstoppen voor de buitenwereld?

Geloof me, je bent hier op aarde gekomen met een reden. Die reden zal je steeds meer gaan ontdekken. En is het niet geweldig dat we allemaal verschillend zijn? Dat we tegelijkertijd onze krachten kunnen bundelen tot een groter geheel!?

Geboren worden

Nu kan ik dit artikel natuurlijk moeilijk schrijven, wanneer ik zelf niet weet wat mijn doel is hier op aarde. Zoals je wellicht in mijn andere artikelen hebt gelezen, wil ik graag de wereld meer laten schitteren. Ik wil anderen inspireren en motiveren, door middel van mijn zoektocht naar leven in verbinding (met jezelf en met elkaar) en vanuit levenskracht. Ik heb de kans gekregen hier iets mee te doen.

You don’t
have a life.

You are life.

Eckhart Tolle

 

Waarom ben jij op aarde?

Bron foto: inagblog.com/2015/02/kevin-dowd/

 

Zoals je in Leven dankzij medicijnen kunt lezen, ontbreekt het me vaak aan vitaliteit. Net zoals het vermogen mijn lichaam te sturen zoals ik graag zou willen (gelukkig zijn daar medicijnen voor). Wat niet ontbreekt is LEVENSKRACHT!

Voor mij wordt de kracht om te leven alsmaar sterker. Ik begin te ervaren dat ik van hieruit steeds meer aankan. Ook al zat de basis van mijn beperking er al vóór de geboorte, de eerste jaren van mijn leven heb ik hier geen last van gehad.  Ik was het vrolijke meisje, met dansende krulletjes, die zo graag voor haar zusjes wilde zorgen en veel tekende. Een groot gedeelte van mijn leven, heb ik haar kwaliteiten niet zodanig ervaren, zoals ik nu wel weer doe :-) Prachtig, om weer het innerlijke / schitterende kind te ervaren!

Ik geloof heel sterk dat mijn ziekte niet voor niets al aanwezig was vanaf het embryonale stadium. Ik heb het dit leven mee ingenomen en daar mag ik iets mee gaan doen. Namelijk, mijn eigen koers varen.
Jaren geleden heb ik het boek Conceptie, geboorte en Leven gelezen van Jaap Hiddinga. Dit heeft mijn ogen geopend. Ieder mens maakt voor de geboorte een keuze voor zijn of haar leven. Dé essentie van jouw bestaan is al aanwezig, wanneer je nog maar bestaat uit een paar cellen!

Roeping

Ik heb nu een missie in deze wereld en die was al aanwezig in mijn jonge jaren. Beter gezegd, we worden er allemaal mee geboren! Fijn he, ook jij bent in ieder geval niet zonder reden naar deze wereld afgereisd.

Wanneer je meer contact gaat maken met je gevoel, des te meer je gaat ervaren wat jouw doel is in dit leven! Het enige wat je dan nog hoeft te doen is vertrouwen. Vertrouwen dat je wordt geleid. En dat geeft veel kracht! Je begint te ervaren dat alles wat je doet, voldoening geeft.

Het is toch geweldig wanneer jij leeft vanuit de essentie van jouw bestaan? Alleen jij weet diep van binnen, wat jouw doel is hier op aarde!

 

”Doe wat je moet doen
en de kracht volgt vanzelf.”

R.W. Emerson

Leef jij dát leven wat jij graag wilt leiden? Wat staat je nog in de weg en wat mag je daarvoor loslaten? Ik lees het graag hieronder terug :-)

Mijn keuze voor een Schitterend Leven

Mijn keuze voor een Schitterend Leven

Keuzes maken

Keuzes maken; niet een van mijn favoriete dingen, als ik eerlijk ben. De periode waarin ik voor een duidelijke keuze stond, was in 2005. Het ging al ruim een jaar niet meer goed op school. Ik was veel thuis door vermoeidheid, hoofdpijn en overprikkeling, naar aanleiding van de gevolgen van een zeldzame hersentumor. Ik zag het allemaal niet meer zitten, totdat ik hoorde over het speciaal onderwijs in Arnhem! Het enige wat ik dacht, ‘’Dit is nog mijn enige kans om mijn havo af te maken’’. Door al mijn beperkingen kon ik het reguliere onderwijs niet meer volgen. Wat was ik blij dat er nog een mogelijkheid was! Ik kan recht uit mijn hart zeggen dat dit de beste keuze ooit was. Ik begon weer op te bloeien, ontmoette mensen die in hetzelfde schuitje zaten en kreeg mijn zelfvertrouwen weer terug. Ik voelde me niet ‘anders’ en ik heb me in deze drie jaar heel veilig gevoeld.

Hier had ik ook al vroeg de keuze gemaakt om voor de studie ‘kunstzinnige therapie’ naar Leiden te verhuizen. Mijn keuze stond muurvast en mijn focus was helder. Het laatste jaar van de havo heb ik zelfs ‘’De rol van de antroposofie in de kunstzinnige therapie’’ onderzocht. Ik was dus goed voorbereid ;-) Een grote overstap. Vanuit een hele beschermde omgeving, naar een stad aan de andere kant van het land waar ik niets of niemand kende. Toch was ook dit een stap in de goede richting.

In zeven jaar tijd

Ruim zeven jaar later sta ik op een heel ander punt in mijn leven. De afgelopen jaren heb ik heel wat kennis, ervaringen en ontwikkelingen opgedaan en doorgemaakt. Ik voel nu dat ik dit mag inzetten en integreren in datgene waar mijn hart écht ligt. Ik wil dit alles meenemen gedurende mijn levensweg.  Ik maak daarbij iedere dag gebruik van de tools die ik heb mogen ontvangen. Dit voelt heel rijk en ik ben dankbaar dat ik dit mag ervaren. Het heeft heel wat moeite gekost, zoals je ook kunt lezen in mijn blog ‘’Hoe mijn leven begon te schitteren’’. Maar toch, ik ben nu daar waar ik hoor te zijn. En eigenlijk is dat voor ieder mens zo. Hoe je nu in het leven staat en de dingen die je nu mee maakt (of dit nu verdrietig is of juist leuk), het is is zoals het is. Ik heb geleerd om de situatie eerst te accepteren, het er te laten zijn. Alsmaar vechten of tegen de stroming in zwemmen, kost alleen maar moeite en kostbare energie.

Ik weet het, het is vaak knap lastig om los te laten en je over te geven aan het moment van ZIJN. Toch kan je leven van hieruit een andere wending aannemen. Je wens om te stoppen met je baan en voor je passie te gaan of uit je relatie te stappen die alleen maar negativiteit met zich meebrengt… Het zijn allebei voorbeelden van loslaten en daardoor verder gaan in een andere koersrichting. Ik kan je zeggen, dit voelt als een opluchting. Alsof je weer kunt ademhalen en gaat leven!

Zoektocht; wat wil ik nu echt?

Mijn zoektocht vanaf mijn jonge leven tot nu, draagt bij aan de totstandkoming van Schitterend Leven. Mijn persoonlijke ervaringen, kennis uit boeken en vanuit de mensen om me heen, hebben me gevormd tot wie ik nu ben en in datgene wat ik wil uitdragen.

Als Kunstzinnig therapeut zijnde, leek het me wel zo logisch om iets te gaan doen vanuit dit vakgebied. Zo ben ik ook mijn eigen praktijk gestart voor mensen geconfronteerd met kanker. Gaandeweg kwam ik mezelf hierin tegen en begon me af te vragen of dit nu echt was wat ik wilde!? Ik vond het mooi om me in te zetten voor deze doelgroep, maar wilde ik het wel op deze manier? Zoals ik mezelf in het reguliere onderwijs tegenkwam, zo liep ik weer tegen diezelfde muur aan, in de periode na mijn studie kunstzinnige therapie.

Ik heb afgelopen jaar gebruikt om mezelf hierin terug te vinden en me bezig te houden met de vragen ”Wie ben ik, Waarom ben ik hier op aarde, Wat zijn mijn kwaliteiten etcetera”. Gaandeweg begon mijn leven schitterende vormen aan te nemen en zo ontstond Schitterend Leven. De wereld ligt voor me open… :-)

Wat zijn voor jou kleine en grote schitteringen in het leven? Heb jij hier invloed op? Ik lees het graag hieronder terug :-)