door Aleid | 10 aug 2017 | Levenslessen, Mijn verhaal
Dat jij en ik onze plek op aarde mogen innemen, staat al sinds onze geboorte vast. Vaak zitten we onszelf in de weg, omdat we van onszelf niet te veel mogen opvallen en ‘gewoon’ normaal zouden moeten zijn. Maar waarom zou je jouw talenten verhullen voor de wereld om je heen? Wat maakt dat je bang bent om te veel op de voorgrond te staan? In dit artikel laat ik je zien dat een creatief leven zoveel meer in petto heeft dan je wellicht in eerste instantie zult denken. Stap de wereld in en zeg tegen haar: HIER BEN IK!
Toen ik een klein meisje was, vond ik de wereld om me heen een groot paradijs. Ik zag alleen maar licht om me heen en ik ervoer veel geluk en liefde. Ik was spontaan, lief en vrolijk, mits mijn moeder maar in de buurt was. Er was geen weerstand om te fantaseren en te spelen. Als kind hield ik me hier iedere dag mee bezig, zonder daar over na te denken. Toen ik wat ouder was zette ik deze creatie om in de vorm van tekenen, knutselen en zingen. Iedere ochtend stond ik naast mijn bed te springen om weer iets moois te mogen maken. En ik kan je zeggen; sinds een tijdje ervaar ik deze drang (en het geluk wat hierbij komt kijken) weer iedere dag opnieuw. Het verlangen om te creëeren komt van heel diep. Ik zie het ook wel als een behoefte om ogen, oren en harten te openen. Ik wil een bijdrage leveren aan deze wereld met haar vele bewoners.
Steek energie in datgene waar jij plezier uit haalt.
Je ziel zal je dankbaar zijn.
HIER BEN IK
We mogen er allemaal evenveel zijn. Zowel met onze kwaliteiten als valkuilen. Niemand is perfect. Vanuit dit bewustzijn mag je jouw omgeving laten zien dat je er bent. We zijn allemaal op weg, ieder met zijn of haar rugzak. Je rugzak bevat de tools om jouw leven vorm te geven. De wereld biedt ons een plek om te leren, te scheppen / creëeren, elkaar verder te helpen en liefde te verspreiden.
Probeer aan het begin van een nieuwe dag, er een gewoonte van te maken de volgende woorden uit te spreken: ”Hier ben ik”. Elke dag opnieuw sta je voor keuzes. Het is dag in dag uit aan jou of je een nieuwe weg in wilt slaan, een gezonde leefstijl gaat leven, sociale contacten wilt opzoeken of juist de tijd met jezelf gaat koesteren.
14 jaar geleden werd voor mij de keuze gemaakt een andere weg in te gaan. Een weg van wijsheid, vallen en opstaan, onzekerheid, kracht, inspiratie, licht en creativiteit. Door me voor mijn levenspad open te stellen is het als vanzelf gegaan. Ik ben gaan vertrouwen en tot op de dag van vandaag is zij mijn innerlijke raadgever.
HIER BEN IK met mijn hooggevoeligheid en een hele dosis medicijnen. Daar tegenover staat ook de kracht, positiviteit, bewustzijn en het avontuur wat in mij huist. Deze kwaliteiten en ervaringen zijn het waard om met de wereld te delen. Het is zoveel waard om mijn leven vanuit eigen voorwaarden te leven. Ik ben haar zelf gaan vormgeven en het afgelopen jaar heeft zij mij heel veel gegeven. Meer dan wat ik ooit zou durven dromen! Doordat ik vanuit mezelf ben gaan denken en voelen, zijn mijn keuzes krachtiger dan ooit te voren. Ik kom tot mijn recht, wanneer ik mijn eigen baas ben. Ik mag creëeren vanuit mijn essentie en ik ben de wereld als mijn thuis gaan zien. Daarbij komt kijken dat ik het plaats onafhankelijk werken voor mij heel belangrijk is geworden. De inspiratie en energie die het me geeft, zijn nodig voor het mooie werk dat ik doe: omdat het leven mag schitteren ♡
INSPIRATIESESSIE:
Mocht je het fijn vinden wanneer iemand met je meekijkt op een bepaald gebied in je leven, dan ben je hier aan het goede adres. Ik geef inspiratiesessies aan vrouwen die willen groeien. Dit kan met een wandeling in de natuur, maar ook in een gezellige sfeer met thee/koffie en taart. Jij staat voor 1,5 uur centraal en je gaat naar huis met 2 mooie foto’s van jezelf. Niet alleen het leven mag schitteren, ook jij mag je licht laten schijnen! ♡
Voor meer info kun je mailen naar info@schitterendleven.nl
door Aleid | 12 dec 2016 | Aleid fietst, Mijn verhaal
Op het moment sta ik op een punt in mijn leven, waarbij het alle kanten op kan. Dat is leuk, bijzonder en spannend tegelijk. Ik ben nu twee maanden onderweg op mijn fiets. En niet in een land waar het zonnetje lekker schijnt, maar gewoon in Nederland. En juist dát heeft zo z’n charme. Fietsen in mijn eigen land, waar genoeg te zien en te beleven is. Fietsen met mijn camera en laptop, om de mooie dingen van het leven vast te leggen. Maar bovenal fietsen met mezelf, om de kracht te ervaren die ik ook heb, ondanks / dankzij mijn chronische ziekte. En deze kracht lijkt alsmaar sterker te worden. Zo was ik als kind al druk in de weer met mijn fiets (zie bovenstaande foto) en de schoonheid van het leven (bloemen). Ik ben dankbaar dat ik dit alles mag ervaren en koester deze mooie tijd.
Vandaag is het precies 13 jaar geleden dat mijn leven in veel opzichten veranderde. Ineens was er die dag dat ik een puber was met een hersentumor. Na jaren stil te hebben gestaan in de groei en lichamelijke ontwikkeling, was hier dan de onvermijdelijke diagnose. Een onzekere periode volgde. Binnen twee weken werd ik geopereerd in het Radboud in Nijmegen. Ze durfden niet alles weg te halen, waardoor ik tot op de dag van vandaag (en de rest van mijn leven), met een restant van de tumor leef. Dankzij de medicatie die ik gebruik, is hier goed mee te leven. Aangezien de tumor ook rondom mijn oogzenuwen zat, ben ik nu per oog een kwart kwijt. Wanneer ik een oog dicht doe, zie ik aan de zijkant een zwart vlak. Hier zie ik dus ook niets.
Vorige week op Schiermonnikoog
Ik heb een hypofyse-tumor, waardoor deze hormoonklier niet meer werkt. Ik slik en spuit daarom op 3 momenten van de dag, 5 verschillende hormonen. Ik ben blij dat deze medicatie er is, anders is er voor mij geen leven mogelijk. Ik heb het nodig voor de aanmaak van adrenaline (bijnier), schildklier, vochthuishouding, vrouwelijk hormoon en groeihormoon. Wanneer ik stress ervaar (door ziekte, examen, verdoving, maar ook de extra inspanning van mijn fiets-reis) heb ik meer nodig van het bijnierschorshormoon. Wanneer ik een tekort hieraan heb, is dit goed te merken. Op die momenten word ik passief en op een gegeven moment heb ik mezelf niet meer onder controle (trillen, emotioneel instabiel, uitgeput). Ik heb dit een aantal keer ervaren. De schrik zit er na die momenten goed in. Ik besef me maar al te goed, hoe afhankelijk ik ben. Door een aantal kritische ervaringen, ben ik me er extra bewust van dat ik op die momenten snel in shock kan raken. En dat is gevaarlijk, aangezien ik geen reserves in mijn lichaam heb.
Van moeten naar mogen leven
Jaren lang heb ik me bezig gehouden met het thema kanker en dood. Alsof ik hier voor mezelf nog iets mee moest. Als 15-jarige zei ik al dat ik iets wilde betekenen voor mensen met kanker. Jaren later, na de opleiding kunstzinnige therapie te hebben afgerond, ben ik mijn eigen praktijk gestart voor deze doelgroep. Al snel kwam ik erachter dat dit teveel van me vroeg. Ik ervoer veel weerstand en was bang de cliënten niet te kunnen helpen. Na ruim 2 jaar stopte ik met mijn praktijk, waar als vanzelf Schitterend Leven uit is ontstaan.
Ik kan eigenlijk wel zeggen, dat ik me sinds een jaar ben gaan richten op leven! Ik ervaar nu de kracht om te willen leven, i.p.v. moeten leven. Deze kracht ervaar ik nu, zoals het pure en kwetsbare kind, die zich over alles verwondert. Zo ben ik gaan fietsen en ben ik het nog lang niet zat. Onderweg heb ik mijn beperkingen (op het moment ben ik erg moe), maar weet ik heel goed waar ik rekening mee mag houden. Dit ook daadwerkelijk doen, is een ander verhaal ;-)
En eigenlijk kan ik wel zeggen dat het leven op de fiets, me op een bepaald niveau, makkelijker afgaat dan het leven in de stad. De vrijheid, beweging, weinig tot geen prikkels, doen waar mijn hart ligt, leven, natuur, verbinding (met mezelf en anderen), met andere ogen naar de wereld kijken, de vele leuke ideeën en dromen die gaandeweg ontstaan, schrijven, fotograferen en dit alles met jullie te kunnen delen!!
Deze ruimte om te gaan en staan waar ik wil, heb ik nu echt nodig. Het onderweg zijn en daarbij nieuwe / positieve impulsen opdoen, maakt me de persoon wie ik nu ben. En zij bevalt me wel ;-)
Deze blog schreef ik voor Brave Dutchies, een community voor jongeren met een chronische ziekte / beperking. Zie ook www.bravedutchies.nl
door Aleid | 21 nov 2016 | Aleid fietst, Geluk, Levenslessen
Ik denk dat we allemaal wel eens het gevoel hebben; had ik maar wat meer tijd voor mezelf. De een wat meer dan de ander. Waarschijnlijk heb je vaak niet de ’tijd’ om wat voor jezelf te doen. Je hebt het gevoel dat je gezin, vrienden, partner en collega’s je nodig hebben. Nu heb ik geen zorgen voor een gezin en heb ik geen vaste collega’s, maar toch denk ik dat ook jij wat aan onderstaande tips kunt hebben. Ik geef je in deze blog 7 redenen om vaker alleen te zijn.
- Schrijf je in voor een cursus. Wat vind jij leuk, waar ontspan jij je bij of waar doe je inspiratie op? Misschien heb je wel de lang gekoesterde droom om paard te rijden, een cursus boetseren te volgen of je voor een meditatie-cursus in te schrijven. Ik zou zeggen: doen! We hebben altijd wel smoesjes dat we geen tijd, energie of geld hebben. Maar wat een kostbare tijd is het, om juist iets voor jezelf te doen!
- Creëer een rustige plek in huis, waar jij je prettig voelt. Een eigen plek, waar jij tot rust komt, inspiratie op kunt doen en je creativiteit op z’n beloop kunt laten gaan. Steek eens een kaarsje aan, leg er mooie (edel)stenen neer, brand er lekkere wierook en pluk / koop mooie bloemen voor in deze fijne ruimte. Rotzooi en allerlei apparaten zijn hier niet toegestaan! ;-)
- Maak een lijstje, van hoe jij je zou willen voelen in het leven. Welke dromen heb je en wie / wat heb je nodig om deze tot uitvoering te brengen? Wat houdt je eigenlijk nog tegen? Neem in dit lijstje ook op waar je dankbaar voor bent. Je zult zien dat je hierna met andere ogen naar je leven kijkt.
- Maak in je vrije tijd, foto’s van de dingen waar je van houdt. Open je zintuigen voor de wereld om je heen, zie en voel de schoonheid van de natuur en het leven. Wanneer je alleen bent en niet wordt afgeleid door anderen, probeer je hier dan voor te openen. Door te fotograferen, wordt je als het ware gedwongen je te focussen op deze bijzondere dingen.
Hetzelfde geldt voor (waarnemend) tekenen. Dit is ook waarom mijn liefde voor fotografie is ontstaan. Als kind tekende ik alles na, wat los en vast zat. Dit is uitgegroeid in fotografie. Focus, waarnemen, aftasten en voelen komen hierbij kijken.
- Een uurtje waarin je niets hoeft. Probeer eens te voelen dat je niets hoeft. Maak een kopje thee voor jezelf en geniet alleen al van de warmte en laat je gedachten maar gaan. Dagdromen, het maakt je ontzettend creatief!
- Ga alleen naar de bioscoop, je favoriete koffie/eettentje, de sauna etc. Waarom zouden we alleen ‘gezellige’ dingen met anderen ondernemen? Weet je hoe heerlijk het is om alleen uit te gaan!? Ik kan je zeggen, deze dingen doe je sneller wanneer je alleen op reis bent. Dan ben je al alleen en onderneem je deze dingen sneller (althans, dit geldt voor mij). Nu ik deze blog schrijf, bedenk ik me dat ik vanavond naar de film kan gaan, nu ik in Leeuwarden ben ;-) En dat is voor mij een heerlijk gevoel, aangezien je niet van een ander afhankelijk bent of hij / zij met je mee wilt en kan gaan!
- Plan een reis / vakantie voor jezelf. Ook wanneer je het gevoel hebt dat het niet kan, omdat je aan andere dingen ‘vast’ zit. Dan juíst heb je het nodig, om er even helemaal uit te gaan en jezelf op een andere manier te leren kennen. Een weekendje weg in eigen land, een steden-trip, een vakantie naar een lekker warm eiland of juist voor langere tijd op reis! Het kan allemaal, ook wanneer je alleen bent. Nu ik door eigen land aan het fietsen ben, ervaar ik zo’n vrijheid en rijkdom van het alleen-zijn. Ik begin meer en meer te ervaren waar mijn kracht ligt. Daarbij is me-time een dankbaar cadeau aan jezelf!
Foto: mapiac.com
Welk punt is voor jou als eerste haalbaar? Heb jij nog aanvullingen voor dit rijtje?
Dan lees ik het graag hieronder terug :-)
Me-time is een dankbaar cadeau aan jezelf