15 JAAR GELEDEN: een zeer bijzondere ervaring

15 JAAR GELEDEN: een zeer bijzondere ervaring

12-12-18

Vandaag kijk ik 15 jaar terug.
Het is december.
Het einde van het jaar.
Ik reflecteer op wat is geweest.
Mijn gedachten gaan terug naar afgelopen jaar. 
De schitterende ervaringen die ik heb mogen opdoen. Nieuwe en oude levenslessen die me hebben gevormd tot de Aleid die vandaag de dag leeft. 

Vandaag is het 15 jaar geleden, dat ik werd geopereerd aan een tumor in mijn hoofd. Een grillige tumor, verkalkt en actief, op de hypofyse en rondom de oogzenuwen gekapseld. 

Mijn leven veranderde van de een op de andere dag. Fysiek ben ik afhankelijk geworden van veel medicijnen. Wat me sinds die dag vooral is bijgebleven: ik heb iets heel moois te doen hier op aarde! 

Een prachtige ervaring tijdens de operatie, maakt dat ik een zeer sterk vertrouwen heb in de kracht van de mens. Een zeer bijzondere ervaring die me dagelijks herinnert aan de pure vorm van vrijheid, tijdloosheid en er mogen zijn in licht. Door de jaren heen is deze ervaring niet vager geworden of uitgewist. Het is heel dichtbij me. Het zit in me.


Tijdens die ervaring, werd me heel duidelijk dat het aan mij was, een keuze te maken. De keuze om in die tijdloze, lichte en zeer gelukkige wereld te blijven OF deze elementen met me mee terug te nemen naar de aarde.
Alsof ik 15 jaar na mijn geboorte, opnieuw mocht leren incarneren / landen op aarde. Dit keer met een lichaam die niet als vanzelf werkte. 


Op het moment schrijf ik een meer uitgebreide blog over mijn levensweg en de daarbij horende levenskeuze. Over mijn overtuiging dat ik vanuit de kracht van mijn hart & ziel, veel kan beïnvloeden! Ook vertel ik meer over de bijzondere ervaring tijdens de operatie. Dé essentie van waarom ik doe, wat ik doe! 

 

Vertrouw op dat wat komen zal
geef je boodschap door 
aan het heelal. 


Inmiddels weet ik diep van binnen, dat ik anderen bewust mag maken dat alles mogelijk is, áls je maar wilt! JIJ bent immers degene die sturing mag geven aan je leven. Het hoeft niet allemaal zwaar te zijn. Het is aan jou de keuze, met welke energie jij je verbindt. Het is toch zonde als een ander jouw leven voor je gaat bepalen OF dat je op een gegeven moment de kans hiertoe niet meer krijgt?! Laat jouw ziel je werkgever worden! 


Op jonge leeftijd werd het me goed duidelijk hoe belangrijk het is mijn ogen te openen voor al het moois om me heen én in mezelf! Is het niet ironisch, dat er een enorme tumor rondom mijn oogzenuwen zat gekapseld? Ik hoef niet meer achteruit te ‘kijken’. Er ligt nog een heel leven voor me, die richting mag ik op. Alsof ik die mooie en lichte wereld heb kunnen integreren in mijn aardse leven. Ik zie óveral mogelijkheden en van nature voel ik me heel blij en vrij. 


Het is niet voor niets dat ik vandaag de dag mijn levenswijze en werk hiervan gemaakt heb:
Een Cup Of Light – sessie is niet veel anders dan het ‘aardse’ kopje thee/koffie die me met mijn cliënt verbindt in combinatie met de energie vanuit de lichtwereld.


Zo integreer ik die bijzondere ervaring van 15 jaar geleden, met het heden en heb ik voor mezelf zoveel meer mogelijk gemaakt! Daar begeleid ik jou maar al te graag bij.

PROJECT #GEWOONSTOER | Mijn verhaal achter de foto

PROJECT #GEWOONSTOER | Mijn verhaal achter de foto

Dit ben ik.

In volle glorie.

Haren die al mijn leven lang, in krul zijn gevormd.

Het haar dat uiteindelijk mocht blijven zitten, toen ik werd geopereerd aan de tumor in mijn hoofd.

Ogen die heel veel zeggen.

Die veelbelovend de wereld in kijken.

Die een kwetsbaarheid uiten en daarmee het kind in me er laat zijn.

Die mij met een dankbaar gevoel de wereld in laten kijken. Want ook zij zijn bijna helemaal gespaard gebleven, ondanks de tumor die rondom de oogzenuwen gekapseld zat.

Mijn gezicht vertelt een verhaal.

Mijn vrolijkheid en lach, die zo nu en dan het masker kunnen zijn, waarachter deze blik zich verhult. Dromerig, bewust, doortastend, vanuit een serene rust, kracht en kwetsbaarheid.

#gewoonstoer

 

Fotografe Sacha de Boer heeft me heel sprekend weten neer te zetten. Inmiddels vind ik het een schitterend portret. Maar ook een foto waar ik een tijdje mijn ogen voor wilde sluiten. Ik kwam nogal in de weerstand bij het zien van mezelf. Dit klinkt vol drama, maar zo bedoel ik dat niet. Ik zag iets, waar ik heel veel moeite mee had. Als in de trant van ‘de naakte waarheid’. De kwetsbaarheid / puurheid die naar voren komt. Alsof anderen (inclusief mezelf) dit niet mogen zien. Die kwetsbaarheid aanraken is te eng. Want daaronder zit een pijn. Een pijn van niet helemaal gezien mogen worden, in de kern van mijn ziel.

 

Mijn leven lang is het alsof ik kijk, praat en leef voor twee. Zolang ik me kan herinneren, wil ik mijn belevenissen delen met mijn ‘maatje’. Ik weet het nu een paar jaar, maar ik deel het hier voor het eerst: ik ben een alleengeboren tweeling.

 

Ik zie nu in dat ik onbewust altijd bezig ben met hoe de ander dit zou zien, vinden of doen? Zo dacht ik als kind geregeld; als ik een tweeling zou zijn, dan zou ik echt gezien worden! Mezelf niet helemaal volwaardig kunnen zien, omdat de ander in mijn fysieke leven mist.

 

En dat is ook iets wat ik terugzie in mijn blik. Onder die kwetsbaarheid zit een wat droevige Aleid. Droevigheid die juist ook in mijn kindertijd aanwezig was. Vandaag de dag heb ik het gemis om kunnen zetten naar mijn kracht. De acceptatie dat ik dit leven met mezelf mág aangaan en niet hoef te zoeken naar de ander. De eenzaamheid en de onvervulde zoektocht naar de ander heeft plaats gemaakt voor een diep vertrouwen in mezelf.


Ik ben niet voor niets nu bijna 30 jaar op aarde. Tot twee keer toe heb ik bewust ervoor gekozen om het leven aan te gaan. Ik kan inmiddels van haar genieten. De weg die ik heb afgelegd, zit in me. Ze zal met me mee gaan, op mijn verdere levensweg. Ik kijk er naar uit, wat me allemaal nog te wachten staat. Met nieuwsgierige ogen, kijk ik vooruit! ;-)

 

Foto: door Sacha de Boer.
Project #gewoonstoer door Weekblad Margriet.
80 gewoon stoere vrouwen zijn t/m 10 maart 2019 als expositie te bezichtigen in het Amsterdams Museum.

GEBOORTE & DOOD | Bijna 30 jaar aan levenslessen

GEBOORTE & DOOD | Bijna 30 jaar aan levenslessen

GeboorteDit is mijn moeder.
Op deze foto werd ze 33, precies een maand voor ik geboren werd.
Nu bijna 30 jaar geleden.
Ik zie dat ik op haar lijk. Zowel op deze foto, als in onze manier van doen en onze kijk op het leven.

 

Verwachtingsvol keek ze uit naar haar eerste kindje. Een kindje dat toen al veel met haar meedroeg.

 

 


Een paar jaar geleden ben ik erachter gekomen, een alleen geboren tweeling te zijn. Iets wat voor mijn moeder een lastig gegeven is. Nooit iets gemerkt tijdens de zwangerschap en dan toch een kindje verloren?
Heel begrijpelijk! Voor mij zit het emotionele stuk veel dieper. Een diep weten in het diepste van mijn cellen en ziel. Het kwam uiteindelijk nietsvermoedend naar voren in een familie-opstelling. Alle beelden en dromen (en wat al niet meer) begon ik ineens te verklaren.

Het is een thema wat met me mee is gegaan, mijn leven in. Een thema dat me ook verbindt met mijn moeder. Zij gaf ons de ruimte om te ontwikkelen. Voor mijn tweelinghelft mocht dit (wat voor reden dan ook) niet zo zijn.

Het is een thema wat vorig jaar op de fiets de kop op stak. Zoals ik er eerst geen handen en voeten aan wist te geven, kwam er vorig jaar herfst en winter veel verdriet naar boven. Het verloren gevoel, van ‘alleen’ verder te moeten gaan. Me verzetten, weerstand en niet meer willen. Deze facetten van mezelf, zie ik terug in veel situaties die ik met mezelf ben tegengekomen.

 

 

Bewegen tussen licht & donker

 

‘’It is during our darkest moments
that we must focus to see the light”.
Aristotle

Geboorte

Het is alweer bijna 10 jaar geleden, dat ik het meest donkere stukje in mezelf ervoer. Ik ervoer het alsof er iets in mezelf was overleden. Iets waar ik niet bij kon. De plotselinge wending van mijn leven, 5 jaar ervoor, begon ik toen pas te verwerken en daar kwam veel bij kijken.

Ik was net begonnen met de opleiding ‘kunstzinnige therapie’, waarbij ik dagelijks in aanraking kwam met kleur. Je zou het ook kunnen zien als een spel tussen licht en donker. Gevoelige thema’s / trauma’s die maar net onder de oppervlakte verstopt zaten, knalden die winter er in alle heftigheid uit.

Ik was 19 jaar.
Ik voelde me totaal verloren.
Niet begrepen.
En o zo bevangen door een enorme angst en verdriet.

Maar niemand was toch dood? 
Ik leefde toch nog?

Tja, in fysieke lijve was dit zo, maar iets in mezelf was zodanig aangeraakt, dat het thema dood en angst me dagelijks aanvloog.

Datgene wat al jaren sluimerde, wilde aan het licht komen. Maar ja, zo licht voelde dat natuurlijk niet!
Angst ten top.
Bang mijn ouders en zusjes te verliezen. Zij stonden voor mij voor de kern die ik in mezelf niet voelde. Mijn eigen essentie leek er niet meer te zijn.

Nu 10 jaar later, ben ik mijn eigen kern groots gaan ontdekken.
Over ruim een week heb ik mijn pitch voor TED X en mag ik vanuit deze kern mijn verhaal overbrengen. Uiteindelijk is het mijn doel om in januari – 2 dagen voor mijn 30e – de ogen te doen openen van mijn medemens, tijdens de TED x talk.

Wat ik jou wil meegeven: weet dat je angst, verdriet, onzekerheid, boosheid je iets te vertellen hebben. Het wil gezien worden.
Stop het niet weg.
Het mag in het licht komen te staan!!

Iets wat ik ook meegeef aan mijn cliënten. Tijdens een lichtsessie wordt er licht geschenen op een vraag / probleem / situatie. Hetgeen wat gezien wil worden, dient zich aan. Klinkt niet fijn natuurlijk, maar de transparante energie werkt helend en transformerend.
Stuur me gerust een berichtje wanneer je zelf met thema’s rondloopt en dit graag eens met iemand deelt. Ik hoor en zie je, schaam je niet voor wat je ervaart!

 

GROWTHINKERS | De leefstijl van Jelle Derckx

GROWTHINKERS | De leefstijl van Jelle Derckx

IN DE LEEFSTIJL VAN… deel ik iedere maandag de leefstijl van een inspirerend persoon. Iemand die de wereld laat schitteren en stralen. Deze week het woord aan JELLE DERCKX. Jelle is de inspirator achter GROWTHINKERS (je kunt hem ook wel kennen van lijstjes.info). Ik volg Jelle al een aantal jaar en heb twee jaar geleden zijn boek ‘Ik en mijn leven’ gelezen. Zo zijn minimalisme, persoonlijke groei en creatie belangrijke onderwerpen in zijn leven. Waar ik wel benieuwd naar ben: hoe ziet de leefstijl van Jelle er in het dagelijks leven uit? We hadden vanmorgen een leuk telefoongesprek en dit kun je hieronder teruglezen. Laat je op deze maandag inspireren en motiveren om ook je leven te leiden vanuit je hart  ♡

 

 

Jelle,

hoe ziet jouw leefstijl eruit (en heeft deze er ook wel eens anders uit gezien)?

”Voor mij is gezondheid belangrijk. Ik ben begonnen met plantaardig eten en ik merk dat ik me fitter ben gaan voelen. Het boek ‘How Not to Die’ van Michael Greger heeft me bewuster gemaakt over zelf de controle hebben over mijn gezondheid. Ik ben gaan inzien dat dierlijk voedsel voor ziektes kan zorgen, dus dit is een transitie die ik aan het maken ben.

Ook de mensen die ik om me heen heb en die ik ontmoet, zijn een belangrijk onderdeel van mijn leven. Ik bouw mijn leefstijl hier omheen en daarbij zijn ervaringen en herinneringen essentieel. Daarin de vrijheid en creativiteit vinden.

Reizen is iets wat ik erg graag doe. Om dit te kunnen doen, wordt er van me gevraagd de vaste lasten laag te houden. Geld is niet belangrijk, maar ik heb het wel nodig om dit alles te kunnen doen.

 Jelle Derckx leefstijl

 

 

Waar haal jij je inspiratie vandaan?

Uit boeken en de reizen die ik maak. Nieuwe culturen leren kennen, nieuwe waarden en perspectieven. Ik wil vanuit groei leven en minder vanuit angst, zekerheid en veiligheid. Leven vanuit de creatie die in mezelf ontstaat.

Zo is Vera Helleman een inspiratiebron voor mij. Ik heb leren werken en leven vanuit mijn hart. Hier wil ik waakzaam voor blijven.

 

Waar besteed jij de meeste tijd aan?

 

Ik kies ieder moment wat goed is voor mij. Zo ben ik begonnen met het maken van video’s. Artikelen die ik eerder geschreven heb, zet ik om in video. Ook houd ik me op het moment bezig met het schrijven van boekreviews en ben ik begonnen aan mijn acteervideo’s. Dit is mijn zoektocht naar zelf-acterende acteur.

 

Waar word jij gedurende een dag blij van?

 

Ik heb vorig jaar een reis gemaakt, dat is iets waar ik heel blij van word. Dat ik de kans heb ook daadwerkelijk te kunnen doen. Ik word blij van ’s ochtends opstaan, mijn laptop open te klappen en met een kop koffie te kunnen schrijven. Ik word blij van mijn vriendin, we versterken elkaar. Maar ook van mensen die net zoals jij bezig zijn met persoonlijke groei en creatie. Ik ben blij wanneer ik bij mezelf kan blijven en niet meega in de stroomversnelling van druk, druk, druk.

 

Wat is in de ochtend je eerste gedachte bij het wakker worden?
Dit is heel verschillend. Het hangt er vanaf wat ik heb gedroomd. Maar ook wat er op de planning staat voor die dag. Als het een dag is die ik zelf mag invullen, dan merk ik dat dit me veel geluk geeft.


Jelle Derckx leefstijl

Wat is volgens jou hét ingrediënt om het leven van je dromen te leiden?

 

Het is belangrijk heel goed naar jezelf te blijven luisteren. Jezelf de rust te geven om te mogen ontdekken en experimenteren. Niet laten opfokken door omgeving, maar de verantwoordelijkheid voor je eigen leven te nemen. Eigenlijk op een gezonde manier egoïstisch zijn.

Je leeft al een aantal jaar zonder nieuws + tv. Wat heeft het jou tot nu toe gebracht?

 

Tijd! Naar mijn idee is het een stoorzender. Ik heb verantwoordelijkheid leren nemen voor mijn leven en tv / nieuws draagt daar niet aan bij. Het heeft me meer focus en creativiteit gegeven. Iedereen heeft iets te geven, te uiten, te bloeien. Alles wordt voor je bepaald, terwijl ik ervan overtuigd ben dat de tv een rem is op je zelfexpressie.”

 

THERE TO GROW – event:

13 mei geven Jelle Derckx en Lisa Stel (Lisa goes vegan) een lezing over een duurzaam en minimalistisch leven.
Ik ben van plan om te gaan! Gaan jullie met me mee? :-)

Klik hier om een kaartje te bestellen.

Voor meer info over Jelle en Growthinkers:

www.growthinkers.nl

www.facebook.com/growthinkers

www.instagram.com/growthinkers

www.youtube.com/growthinkers

 

Mijn persoonlijke lessen in 3 maanden

Mijn persoonlijke lessen in 3 maanden

Foto credits gaan naar mijn moeder ;-)

In de FLOW blijven… Een thema wat me de afgelopen maanden veel geluk, energie en zelfkennis heeft gegeven. Ik kan je wel zeggen dat ik ”verslaafd” ben geraakt aan nieuwe impulsen. Inspiratie, ruimte en vrijheid zijn voor mij onmisbaar geworden. Waar ik op het moment tegenaan loop, is dat ik hier nu zo aan gewend ben, dat ik onrust ervaar wanneer dit er niet is. En dat moment is NU. Tegelijkertijd nogal tegenstrijdig, nieuwe impulsen betekenen prikkels en laat dat nou net zijn dat ik daar vaak zo uitgeput van raak. Maar aan de andere kant geeft het me ook energie! Lekker verwarrend dus… ;-)  En toch, de ervaringen, lessen en tijd die ik nu sinds oktober doormaak, zijn heel waardevol. Hier ben ik oprecht dankbaar voor. In deze blog deel ik mijn persoonlijke lessen van de afgelopen tijd met jou ♡

 

ONRUST

Nu ik sinds de kerst bij mijn ouders ben (met een aantal dagen Spanje ertussen), ervaar ik momenten van onrust, verwarring en verdriet. De Aleid op de fiets voelt in vlagen op de achtergrond. Zo heb ik de keuze gemaakt voor de komende tijd naar Oostenrijk te gaan, met hetzelfde doel: de schoonheid van het leven vastleggen in woord en beeld (fotografie). En dat is wat mij geluk geeft, mijn verlangen omzetten in een levensdoel. Maar aangezien ik nog geen ‘zekerheid’ heb of ik een plek zal krijgen voor kost en inwoning, maakt me dat onrustig. Aan de ene kant omdat ik al weg had willen zijn, aan de andere kant omdat ik nu bij mijn ouders verblijf. Het voelt soms weer zoals vroeger, toen ik in de periode na de operatie niet naar school kon. Ik voelde me machteloos, passief en ik schaamde me. Zoals ik toen geen doel had, heb ik dit nu wel. Maar de angst om stil te blijven staan, is nu wel aanwezig.
Mijn wilskracht is nogal sterk en ondertussen is het wel bekend dat deze vaak sterker is dan de wil om eens helemaal niets te doen. En dit is precies wat ik op het moment merk; alsof alles een doel en resultaat moet hebben. 


Alles wat ik doe voor Schitterend Leven, geeft mij veel geluk en plezier. In combinatie met die wilskracht van mij, ga ik maar door. Als ik er niet met mijn handen mee bezig ben, dan ben ik er wel in mijn hoofd mee bezig. Vanuit mijn hoofd maak ik mezelf wijs dat wanneer ik dit niet om handen zou hebben, me minder gelukkig zou voelen. De afgelopen maanden vroeg ik me al fietsende af; ‘Wie ben ik wanneer ik niets heb’?
In de essentie ben ik dit Schitterende Leven en draag ik dit ook uit, wanneer ik niet aan fotografie doe en geen blogs / versjes zou schrijven. Er zit iets onder de oppervlakte, wat gezien wil worden. Wat nog meer gezien wil worden. En niet om aandacht te krijgen, maar juist vanuit de kwetsbaarheid, puur willen zijn. 

 

 

”Troebel water wordt helder als je het met rust laat”.

Uit: Happinez magazine

 

Persoonlijke levenslessen van de afgelopen tijd

Ik heb een visionboard gemaakt voor 2017, met de dingen die ik belangrijk vind voor het komende jaar, mijn verlangen en wat ik wil geven en ontvangen. Morgen zal ik hierover een blog online zetten.

 

Het vlammetje mag weer gaan branden

Afgelopen weekend had ik met een vriendin in Den-Bosch afgesproken (halleluja voor mijn NS-weekend abonnement). Ik had er zin in, want ik zag haar weer en ik was even in een andere omgeving. Zo stapte ik gisterochtend in de trein en even later vroeg een vrouw me of ze mijn telefoon even mocht lenen, omdat ze deze in het klooster was vergeten (waar ze een week geweest was). We raakten aan de praat, terwijl iedereen om ons heen was vast geplakt aan telefoons.
Op een gegeven moment vertelde ik over mijn fietsreis van de afgelopen maanden en voelde ik weer dat vlammetje branden. Maar ook bij haar ontstond iets en ze heeft in een half uur een paar keer gezegd dat ze blij was dat ze haar telefoon was vergeten! Ze gaf me haar adres en nodigde me uit, voor als ik in de buurt zou zijn! Tot slot gaf ik haar mijn kaartje mee (versje over in verbinding leven).
Dit is precies waar ik het voor doe; contacten maken, verbindingen leggen én delen vanuit kwetsbaarheid. Het maakt me vrolijk en energiek.

 

Kortom, ik heb de afgelopen maanden vooral leren vertrouwen. Vertrouwen op mezelf, mijn innerlijk weten. Ik heb ervaren dat ik mijn hoofd niet altijd de zin hoef te geven, maar juist mag focussen op mijn hart. Daar zit de intuïtie, het vertrouwen, de rust, de innerlijke leiding. Zoals Walt Disney mooi zei: ”Als je het kunt dromen, kun je het ook doen”.

 

”Reizen is naar jezelf
kijken tegen een 
andere achtergrond”.

Jan Brokken

 

NB. Vanmorgen kreeg ik te horen dat ik ondersteunend werk mag komen doen in een Hotel / Restaurant in Maria Alm. Door te vertrouwen, komt het vanzelf ♡