Ik ben nu 6 weken op weg met de fiets
Ja ja, het is alweer ruim een maand dat ik ‘on the road’ ben! Het is nu 6 weken geleden dat ik vanuit Leiden vertrok. Ook al fiets ik niet iedere dag, toch ben ik wel elke dag op wat voor manier dan ook, in beweging. En het in beweging zijn, zowel letterlijk als figuurlijk, is nu precies wat ik wil. Ik krijg dagelijks nieuwe impulsen, ideeën, positieve prikkels, inspiratie van natuur en stad, maar ook het besef hoe mooi, fijn en veilig we wonen in ons kikkerlandje. Nederland heeft zoveel te bieden, al is het alleen op het gebied van diversiteit in cultuur en natuur.
Mijn fiets-route
Ik fietste vanuit Leiden naar Noord-Holland (Koog ad Zaan, Uitgeest, Waarland), waar ik bij familie en vrienden overnachtte. Van daaruit ben ik bijna twee weken op Texel geweest. Ik nam hier deel aan een excursie, bezocht een juttersmuseum, ik bracht een weekendje door met vrienden, voelde me zowel uitgeput als energiek en uiteraard fietste ik het eiland rond. Ik verbleef in 4 verschillende B&B / hotel. Daar kun je hier meer over lezen: Accommodatie op Texel: 4 tips
Vervolgens fietste ik via Anna Paulowna weer naar Waarland (vlakbij Schagen), waar ik uiteindelijk een week verbleef bij een bevriende familie. Ik was die week hormonaal enorm aan het schommelen, waardoor ik me vaak beroerd voelde. De kunst was balans te vinden in de hoeveelheid medicatie. Ik ben deze lieve familie dus ook heel dankbaar dat ik wat langer mocht blijven :-) Ze herkennen mijn uitputting maar al te goed, aangezien hun dochter hier ook last van heeft. Ook zij heeft een hersentumor.
Vervolgens deed ik Hoorn en Enkhuizen aan, waarna ik over de 32 km lange dijk fietste, met aan de ene kant het IJsselmeer en aan de andere kant het Markermeer. In Lelystad pakte ik de trein naar Zwolle, aangezien ik daar een dagje met mijn ouders + hond had afgesproken (en ik het niet trek om én 50 km te fietsen op mijn ‘gewone’ fiets én een dagje in een stad rond te brengen). In Zwolle ben ik maar liefst op 4 verschillende accommodaties geweest. Dit was voor mij een beetje teveel van het goede, ook al waren alle accommodaties fantastisch. Hier zal ik nog een aparte blog aan wijden.
Vervolgens fietste ik via het leuke Zwartsluis naar Meppel, van waaruit ik Giethoorn bezocht. Twee dagen erna door naar Heerenveen (deze dag begon het goed koud te worden, brrr…) en via Joure fietste ik naar Sneek. Hier bleef ik 3 nachten, waarna ik doorging naar Leeuwarden. Hier staat mijn fiets nog, aangezien ik nu even bij mijn ouders ben in de Achterhoek. Waarschijnlijk fiets ik komend weekend weer verder vanaf Leeuwarden.
Tijdens mijn fietsreis kom ik hele leuke mensen tegen, die openstaan voor mijn plan. Ik voel me daardoor veilig, gelukkig, vrij en vooral heel dankbaar. Dankbaar dat ik dit mag doen; de vrijheid te voelen die het met zich meebrengt.
Ook verbaas ik mezelf. Ik verlang totaal niet naar huis, wil ik ondanks de kou doorgaan en krabbel ik iedere keer weer overeind, wanneer ik me niet helemaal goed voel. De eerste weken heb ik weer even goed gemerkt dat ik dit heel bewust mag meemaken en ook goed mag voelen hoe mijn lichaam op alles reageert. Ik neem nu standaard hogere medicatie voor de bijnier en tot zover gaat dat goed. Aangezien ik totaal geen reserves heb in mijn lichaam wat betreft adrenaline, moet ik goed opletten. Ik vraag meer van mijn lichaam en moet er daarom goed op letten dat ik mezelf niet uitput, want ik kan nergens op terugvallen. Wanneer ik leeg ben, ben ik dit ook helemaal.
Bij het eerste filmpje fietste ik over bovenstaande Houtribdijk, het tweede filmpje was op Texel.
Hoe lang ik nog doorga? Geen idee. Het is duidelijk te merken dat het kouder begint te worden, dus daar houd ik ook rekening mee. Maar ook merk ik dat het heel belangrijk is te voelen waar mijn kracht én juist mijn grenzen liggen, ondanks mijn lichaam en hoofd die niet altijd willen.
Ik weet wel dat ik ook in het voorjaar wil fietsen en dan ergens in het buitenland. En ook voor dan geldt: de schoonheid van het leven, mensen en de natuur vastleggen in woord en beeld ♡