door Aleid | 30 mrt 2017 | Levenslessen, Mijn verhaal
Het is voorbij gevlogen, de (ruim) twee maanden dat ik in het schitterende Oostenrijk verbleef. Ik heb zoveel mooie, leuke, inspirerende, wonderlijke, voedende en confronterende momenten mogen beleven, dat maakt mij een heel dankbaar mens. Dat ik mag meemaken hoe mijn lichaam zich toch al die tijd heeft weten te redden, vind ik bijzonder. Ik ben bewust het leven gaan aanpassen naar mijn kunnen. Mijn ziel als werkgever, door rust en regelmaat aan mijn leven toe te voegen. Ik laat me leiden door wat er in mijn hart en ziel leeft en dan ontstaan er de mooiste dingen! Het geeft me kracht en levenslust om door te gaan. Verder te gaan met mijn reizende leven, waarbij ik blijf ontdekken, creëren, fotograferen en schrijven, ondanks mijn beperkingen. En dit doe ik vanuit mijn hart en ziel; een grote ontdekking die ik in Oostenrijk heb opgedaan.
Ik ben op het moment in Innsbruck, waar ik gisteren arriveerde. Na weken in een klein en schattig dorpje te hebben verbleven, is dit ineens een grote omschakeling! Niet alleen de sfeer en de massa van mensen, ook de temperatuur lijkt hier een stuk hoger. Sinds ik hier ben, heb ik het helemaal gehad. Zo heb ik vanmiddag een tijdje in het park geslapen (+ een uur in het hostel) en ben ik wezen schrijven in een koffietentje. Ik vond het wel prima en omdat ik me totaal geen ‘moeten’ opleg, voel ik me er tenminste niet rot over. Het is zoals het is. Dit is een moeheid die niet ineens over is na een extra middagdutje. Het moet slijten en ik heb wat extra pillen nodig.
En dan kom ik gelijk op het volgende; schrijven en fotograferen (creëren) geven mij zoveel voldoening, dat ik het heerlijk vind om er een groot gedeelte van de dag hiermee bezig te zijn! Dat is me hier in Oostenrijk nog meer duidelijk geworden en geen haar op mijn hoofd die zegt dat het nu mooi is geweest. Nee nee, het is mijn roeping, mijn levenspad om mezelf te uiten in verschillende creatieve gebieden. Dus ook in zo’n stad, geeft het me juist een gevoel van vrijheid om op een leuke plek te werken! Ik ben mijn eigen werkgever :-)
”Leid jouw leven vanuit je hart,
alleen jij kan het leven
van je dromen vormgeven”.
Z I E L E N L E V E N
Hoe fijn is het wanneer je kunt loslaten en de dingen gewoon kunt laten zijn. Je wereld, je leven wordt er een stuk lichter van. ‘Zijn’ is voor mij wel hét toverwoord om een schitterend leven te kunnen toelaten. Nu ik in Innsbruck ben, voel ik heel sterk hoe goed het mij(n ziel) heeft gedaan om een tijdje te leven in de bergen waar ik een groot gedeelte van mijn leven al van droom! Nu ik deze tijd gedag heb gezegd, voel ik nog meer wat mij wel goed doet en wat niet. Ik ben sinds gisteren (sinds ik in het jeugdhostel aankwam) zo intens moe, dat ik nu niet bepaald kan genieten. En dat terwijl ik zo graag deze stad wilde bezoeken, maar op deze manier is het toch teveel van het goede.
Hetzelfde gebeurde toen ik een weekje meeging met m’n familie op wintersport, evenals de week erna toen ik weer terug naar Maria Alm ging. Zo kan ik je nog meer momenten opnoemen, want ik ben gesloopt wanneer ik me moet omschakelen vanuit een omgeving waar ik het zo naar mijn zin heb (en tot bloei kom). Hier word ik me nu ineens extra bewust van. En dat is iets wat ik jou ook wil meegeven; leid jouw leven vanuit je hart, alleen jij kan het leven van jouw dromen vormgeven! Zo schreef ik gisteravond onderstaand gedichtje, die het leven vanuit mijn ziel / hart symboliseert ♡
door Aleid | 21 mrt 2017 | Geluk, Levenslessen, Mijn verhaal
Begin dit jaar maakte ik mijn vision board voor 2017. Mijn korte termijn visie was dat ik een periode zou doorbrengen in het winterwonderland van Oostenrijk. Ook al had ik de alpen niet letterlijk opgenomen in het vision board; de stilte, levenslust, vrijheid, inspiratie, intuïtie… het is allemaal aanwezig op de plek waar ik nu ben. Het is voor het eerst dat ik nu een blik werp op deze woorden en de afbeeldingen die ik gebruikt heb in het vision board. Ik voel dat alles met elkaar verweven is, dat ik het op deze manier mag meemaken. Voor mij zijn deze thema’s onmisbaar in mijn leven en dat brengt me tot het volgende: 2017 is hét jaar van de levenskunst. Oftewel, mijn bewuste reis door het leven ♡
Ik weet nog goed dat ik als 4-jarig kind springend voor het hek van de speeltuin van school stond te wachten, totdat de juf deze open zou doen. Aangezien er maar 2 schommels waren, was het iedere keer weer mijn doel een schommel voor mezelf veilig te stellen. Heerlijk vond ik dat, wegdromen op de schommel. In mijn hoofd zong ik het liedje ‘Dromen op de schommel’, met mijn blik op oneindig (voor mij was de lucht met haar wolken, een veilige haven) waarbij ik me als een vogel zo vrij voelde.
Twee maanden geleden schreef ik een brief aan mezelf. Deze brief was zowel aan mijn huidige IK gericht, als aan het kind in mij die wil schitteren, spelen, lachen, dansen, zingen, creëren, verbinden en bovenal wil leven! Het kind tot een jaar of 7 deed dit uit zichzelf, daarna werd het nogal lastig voor haar. Pas jaren later begon ze dit opnieuw te ontdekken, stap voor stap. Ze wil door haar angsten heen breken om volledig haarzelf te mogen zijn. En vooral dit laatste woord is voor mij de essentie: ZIJN.
”IK GELOOF DAT HET DE KUNST IS
OM TE LEVEN VANUIT HET LICHT
WAAR JE TIJDENS JE
GEBOORTE VANDAAN KWAM”.
LEVENSKUNST is voor mij dus al begonnen aan het begin van mijn leven en komt nu in al haar schoonheid weer terug. Zoals ik als kind de kunst van het leven in haar onbevangen staat beleefde, ben ik me nu meer bewust welke keuzes ik kan en mag maken. Alles heeft te maken met vertrouwen en een positieve mind-set. Ik geloof dat het de kunst is om te leven vanuit het licht waar je tijdens je geboorte vandaan kwam. Ik ervaar dit licht steeds dichterbij en dat geeft heel veel kracht.
L E V E N S K U N S T : Ik leg de lat op mijn hoogte
De laatste tijd stond ik in de bergen nogal veel óp de latten en is het een thema om voor mezelf ‘de lat’ niet te hoog te leggen (leuke woordgrap haha). Wanneer ik mijn tempo bepaal, dan kan ik ook zijn. Zijn wie ik ben en waarbij ik mezelf het leven kan toelaten, met haar mooie én minder mooie momenten.
Sinds ik in Oostenrijk ben (of eigenlijk; sinds ik in oktober op de fiets stapte) doemen er veel gedachten, gevoelens en inspiratie in me op. Ik schrijf, denk én geniet veel en het lijkt alsof ik de vele verloren puzzelstukjes, weer heb teruggevonden en ze gemakkelijker bij elkaar kan leggen. De dingen die ik nu mee maak, kosten minder moeite. Het gebeurt gewoon en daardoor ontstaat flow. En juist die flow is voor mij levenskunst.
Vanuit het vertrouwen ga ik met de wind mee, laat ik me leiden door wat mijn hart me ingeeft en dat geeft geluk. En ja, mijn hoofd zit zo nu en dan nog in de weg, maar ik merk dat deze flow de basis is geworden van mijn leven. Misschien komt het ook wel door het prachtige land waar ik verblijf (waar ik als kind al heel graag kwam), de werkzaamheden, de contacten, skiën en de schoonheid van het berglandschap, dat ik deze natuurlijke flow ervaar. Maar ik ervoer dit ook in het najaar, toen ik door Nederland fietste en tijdens andere reizen. Ook al heb ik zo mijn beperkingen, onderweg zijn is voor mij een verlangen. Op weg zijn in de wereld, maar ook in mijn leven.
MIJN P L A N :
Mijn plan voor dit jaar is om mijn persoonlijke leven volledig te omarmen. Haar met liefde te benaderen, zonder mezelf vast te zetten volgens bepaalde regeltjes. Ik wil de uitdaging aangaan, vanuit vertrouwen de vrijheid te ervaren. Daarbij is het mijn wens om jullie hierin te inspireren en motiveren om je hart te volgen (ongeacht wat de stemmetjes in je hoofd je allemaal vertellen). Eigenlijk draait het allemaal om leven vanuit die schitterende essentie.
Mijn levenskunstproject zal ik gaan documenteren (waar ik eigenlijk al mee bezig ben via social media en deze blog), wil ik me geregeld verplaatsen voor nieuwe inspiratie, zal mijn boek verschijnen en ik ga over een tijdje over mijn project vertellen voor publiek (voor mensen die graag hun hart willen volgen).
Vanuit mijn beperkingen ontdek ik op deze manier schitterende mogelijkheden en dat maakt mijn leven meer dan de moeite waard. Ik zal vanuit Schitterend Leven blijven schrijven, fotograferen, creëren, reizen, fietsen, minimaliseren, genieten, verstillen, verbinden en vertrouwen. Overal wil ik iets achterlaten. Of het nu tastbaar is of juist de intentie, voor mij is het van belang dat het van waarde is voor de wereld en haar bewoners. Naar mijn idee zal de wereld steeds een stukje meer gaan schitteren! Doe je met me mee? ♡
Wordt vervolgd :-)
